Broodje aapverhaal?

Ze kon mijns inziens hier en daar wel wat botox gebruiken, automatisch vergeleek ik alle vrouwen altijd met mijn Conny. Dat was niet helemaal eerlijk van me, ik weet het. Rimpels, putjes en cellulitisbenen kunnen ook mooi zijn. En ik was haar dankbaar, heel erg, Gerry was een topverkoopster. Het was een monsterklus geweest, eindelijk had ik het voor elkaar gekregen om een haar zo gek te krijgen om mij nu eens niet in een apenpakkie te hijsen. Ik voelde helemaal in mijn nopjes toen ze met mij de herenkleedkamer betrad. De verkoopster had een lieve ondeugende uitstraling, de lachrimpeltjes stonden charmant en in gedachten streek ik al door haar wilde haren. 'Bij de les blijven meneer,' sprak ik mezelf vermanend toe:' het is nu geen tijd voor apenstreken.' Ik voelde me echt het heertje en kon het niet laten om even een plaatje van mezelf te schieten, net toen de verkoopster op haar knieën ging om de bijpassende glimmende schoenen vast te maken. Haar blonde krullen was het enige wat te zien was op de selfie.

Een uurtje later stapte ik geheel voldaan in mijn auto om huiswaarts te keren. Ik kon niet wachten om mijn nieuwe kostuum aan Conny te showen. Mijn beeldschone echtgenote stond me al op te wachten. Haar ogen vlamden, een kort moment dacht ik nog van passie. Maar hoe anders klonk haar stem. Ditmaal niet hees van geilheid, maar schor van woede.

'Maar Con,' vroeg ik onschuldig: 'Vind je mijn pak me niet geweldig goed staan?'