Na de vechtscheiding van mijn ouders,zijn wij (mama,zus,broer en ik) verhuisd naar een deelgemeente van Antwerpen. Het was een hele cultuurchoque voor mij om in een stad te gaan wonen,de mentaliteit was er heel anders,minder vriendelijk,open dan in een dorp. We hadden ook geen tuinen en het was heeel druk op straat. Van buiten leven was er geen sprake meer omwille van geen tuin en ook was ik dorpsmentaliteit gewoon waar mensen elkaar begroeten.

Het was voor mij al heel snel duidelijk dat ik er later niet zou blijven wonen eens ik ooit aan kinderen zou beginnen. Kinderen moeten buiten kunnen spelen,leven,ravotten en leven zowel in de tuin als min of meer op straat.

In 1996,toen ik nog net geen 30 was,kon ik gelukkig het huisje van mijn schoonbroer kopen in het dorp waar ik zelf als kind was opgegroeid. Het huis was wel een...


140 YW's op :-(

Loading full article...