Burn Out ( deel 6, laatste deel voor voorlopig )

Kiki Kim Hier

@kikikimhier1698296562 · 20 Jan 2025

Burn Out ( deel 6, laatste deel voor voorlopig )

De puzzelstukjes vielen langzamerhand
op hun plek…

Inmiddels een aantal maanden verder…

Hoe voel ik mij? Sterker, zekerder en
fitter. Gek heh, ja dat vond ik zelf ook toen ik er op ben gaan letten. Door
alle tijd die ik heb kunnen nemen, ondanks het zorgen voor mij liefste bezit (
de meisjes ) heb ik goed aan mezelf kunnen werken. Heb mijn grenzen leren kennen,
en deze ook aan durven geven. Het enige dat me nog enigszins dwars zit is het
feit dat mensen die nog nooit een ‘’ burn out’’ of de klachten ervan heeft
gehad geen idee hebben wat je doormaakt. Wel allemaal een mening en opmerking ‘’
ja wij zagen dat allang aankomen’’ .

En dan stel je de vraag….ok…. als
jullie het allemaal hebben zien aankomen heh, waarom hebben jullie me niet geholpen?
Waarom hebben jullie het maar laten gaan en steeds maar proberen alle goed
bedoelde adviezen door te duwen terwijl men zag dat het niet heel lekker met me
ging?

Die vraag heb ik inmiddels naast me
neergelegd. Het antwoord zal nooit naar boven komen en daar heb ik vrede mee.
Ik heb hard genoeg aan mezelf gewerkt, en dat doe ik nog steeds. En hoewel ik
mezelf flink ben tegengekomen, merk ik dat ik sterker lijk te zijn als ooit
tevoren.

Natuurlijk moet ik nu niet te hard van
stapel lopen en denken dat ik weer de hele wereld aankan, maar ik de het gewoon
in stappen. Ik ga nu elke dag een stap vooruit ipv 5 vooruit en 8 achteruit.
Dat geeft me kracht en inspiratie.

Ook voor de Bechterew heb ik een nieuwe
medicatie en die lijkt zeer goed aan te slaan. De pijn lijkt vlakker te worden
, maar dat wordt pas echt goed bewezen als ik straks weer full time aan het
werk ben. Voor nu geeft het me meer mogelijkheden en bewegingsvrijheid.
Uiteraard ben ik nog lang niet op me oude energie en bewegingsniveau maar dat komt
vanzelf. De aanhouder wint.

Voor een ieder die met de klachten van
een ‘’burn out ‘’ te maken krijgt…

Wees lief voor jezelf, geef jezelf de
tijd om te helen. Ga je grenzen weer zoeken en geef deze aan. Blijf niet te
lang doorlopen met ‘’ach het komt wel goed’’. Ik was er zelf gelukkig nog redelijk
optijd bij waardoor ik halverwege de put ben blijven hangen en niet helemaal
naar beneden ben gevallen. Dan is de klim terug omhoog nog veel zwaarder. Praat
met iemand waarvan jij denkt dat je diegene kunt vertrouwen en vraag hulp. Wacht
niet tot mensen zeggen ‘’zie je wel, wij zagen het al lang aankomen’’. Dan ben
je eigenlijk al te ver.

Herken de signalen, en die zijn voor
iedereen anders. Maar ga voor jezelf na hoever je nog wil gaan en waar je grens
nu ligt. Reageer je emotioneler dan wat je normaal zou doen? Dat is al 1
signaal , ga hier dan meteen op in en red jezelf. Het klinkt heel heftig maar
met een ‘’Burn out’’ sta je er alleen voor. Tenminste als je mensen om je heen
heb die het nog nooit eerder meegemaakt hebben of om zich heen dichtbij hebben
gezien. Natuurlijk sta je er niet volledig alleen voor, alleen het werken aan
jezelf…..ja dat moet je echt alleen doen. Maar geloof mij….. Dat lukt!!

Mij lukt het ook, elke dag een beetje
meer 😊