Gered door de kat.

Met dat agent Polleman zich omdraait om de jongeman een aan de tand te voelen wat hij van de meeuwen af weet of liever gezegd van de meeuwen veren klinkt er een oorverdovend gekrijs. Gevolgd door een gegil waar je de haren van overeind gaan staan.

Zowel de jonge man als de agent draaien zich verschrik om, en kijken elkaar verbaasd aan om te zien wat er nu precies aan de hand is. Hier blijft het niet bij. Het gegil en gekrijs gaat even over en weer. Zowel de agent als de jonge man weten niet wat ze horen. Nadat de jongeman en agent Polleman  van de eerst schrik bekomen zijn wil Agent Polleman de jongeman eens flink aan de tand voelen, hij zal vast wel wat meer over die meeuwen veren weten.

Agent Polleman vraag de jongeman wat die meeuwenveren daar precies doen. Nog voor dat de jonge man uitleg kan geven springt er een kat de achtertuin van pension de Zeester binnen. Het is niet zomaar een klein katje, nee het is groot formaat straatkat. Het arme dier lijkt een beetje gewond te zijn en loopt een beetje mank. Deze je weet wel kater gaat pontificaal tussen de meeuwenveren zitten alsof hij eigen handig (ahum potig) deze veertjes heeft neer gelegd. Agent Polleman  loopt naar deze kat toe en denkt dat hij het dier wel een aaitje kan geven. Hij wil immers de veren nader onderzoeken. Met een aaitje voor deze kat vermoed hij wel dat hij het beestje kan aaien.