Lachen in het kattenpaleis.

Na die ene politie auto horen de man en de vrouw ineens nog meer sirenes. Ze zijn stom verbaasd en kijken elkaar even aan. Vervolgens moeten ze verschrikkelijk lachen. Ze hebben daar op het bureau zeker niks meer te doen of durven ze nu ineens niet meer met twee man twee verzopen inbrekers aan te pakken? Hoe dan ook ineens ziet het blauw van de politie lampen en de sirenes zijn duidelijk hoorbaar. Hebben zij weer hoor melden ze een verdachte situatie komt het halve politiekorps de straat binnen racen. De vrouw des huizes waarschuwt haar man. Je blijft binnen hoor! Jij met je boevenmutsje dat vertrouw ik voor geen cent Straks pakken ze jouw op en ik heb geen zin om na dit telefoontje jou van het bureau te moeten plukken! De man kijkt zijn vrouw aan met glimmende ogen moet verschrikkelijk lachen. Hij verslikt zich in zijn appelsap en hij zit onder! He verdraaid die is weer rijp voor de was.

De man zegt dat hij zijn mutsje wel thuis laat. Fijntjes wijst zijn vrouw hem op het late tijdstip. Ik ga wel door de achterdeur, zegt hij. Katlief die nog steeds in zijn mandje ligt spits de oortjes. De achter deur... De motor gaat even wat harder spinnen. De man kijk naar de kat en bedenkt dat het toch maar beter is om niet de achterdeur te gebruiken en als hij eens goed kijkt dan ziet hij wel heel veel blauw op straat. Hij besluit om voor het raam te gaan staan. Wie weet krijgt hij dan toch nog wat mee.

Katlief staat op uit zijn mandje, gaat even goed rekken en strekken en loopt naar de man des huizes. Hij gaat er eens even goed voor spinnen en kopjes geven. Wie weet lukt het toch nog. Nog even goed kijken en hup ja hoor katlief zit in de vensterbank. Hij spint en geeft kopjes dat het een lieve lust is. Zo staan ze samen te kijken of ze iets kunnen opvangen van wat er gebeurd. De vrouw des huizes komt ook kijken maar al snel merken ze dat er op deze plek niets te zien valt.