Mijn wekelijkse mantelzorg dag.

Al jaren doe ik voor mijn oude moeder de zwaardere huishoudelijke klusjes zoals stofzuigen en ramen lappen. Jaarlijks komen er meer klusjes bij en ook de frequentie van de mantelzorgdagen is toegenomen, soms vliegt het me aan dat ik zo weinig tijd voor mezelf over houd naast mijn werk, oppasdag en mantelzorg. 
De mantelzorg dagen verlopen volgens een vast patroon, ik stap om half 9 in de auto, met een mand met schone was en een maaltje voor mam voor vanavond, (voor de andere dagen heeft ze een maaltijdservice) 
Vanavond staat er bloemkool op het menu, dat vind ze lekker, al heb ik haar afgelopen week ook niet horen klagen over de tagliatelle met walnootsaus. 
In alle jaren dat ik de tocht naar de Noordkop maak is er veel uitgestrekt groen met slootjes en koeien verdwenen, steeds meer grond is bouwgrond geworden, vooral industriegebieden zijn overal langs de weg verrezen. 
Jammer, maar alles verandert, het enige constante is de verandering.

Na een uurtje bel ik aan bij mam haar appartementencomplex. 
Ik word hartelijk ontvangen, “fijn dat je er weer bent, de koffie loopt”
Voor vandaag staat vitrage wassen op het programma, maar mam vertrouwt haar wasmachine niet meer, ik neem al tijden haar was mee en de wasmachine staat stil sinds zij niet meer zelfstandig de trap op kan naar zolder waar de wasmachine staat. 
Ik haal het beddengoed van haar bed en stop dit in de wasmachine. 
Dan gezellig aan de koffie. 
We kletsen even bij en meestal vertel ik over de kinderen en kleinkinderen. 
Ze geniet van de fotootjes die van hen op mijn telefoon staan, maar het valt me op dat ik ook de foto’s van vorige week weer als nieuw materiaal kan laten zien. 
Ondanks dat ik werk met dementerenden doet de achteruitgang van mijn moeder me veel pijn. 
Ook een heel stuk van onze geschiedenis is ze vergeten.

Na de koffie ga ik stofzuigen en mams gaat op zoek naar de afwasborstel die ze gelukkig op de normale plek terug vindt. 
Ook doet de wasmachine het nog en even later hang ik de was met wasknijpers op aan de waslijnen die langs de balken zijn gespannen. 
Daarna de haken uit de vitrage gehaald en de wasmachine weer aangezet. 
Tijdens het draaien van de was snel op de oude fiets van mijn moeder naar de winkel om wat boodschapjes te halen bij de supermarkt op het plein. 
Ze is maar een paar euro kwijt aan broodbeleg, yoghurt en wat fruit. 
Bij terugkomst nemen we haar administratie door, ik maak ook alle afspraken, van controle bij de huisarts tot aan de kappersafspraken toe, hoeveel dochters zouden hier mee bezig zijn? 
Op mijn werk zie ik ze ook vaak. 
Mam heeft ook een pincet klaargelegd om de aangegroeide haartjes te laten verwijderen. 
Nog voor we aan tafel gaan voor de broodmaaltijd kan ik de vitrage ophangen. 
Fijn, dan is vandaag een korte mantelzorg dag en kan ik na het eten naar huis.