Ongeluk komt nooit alleen. Ook niet tijdens een waterloze week. Een van mijn honden is ziek. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten. Dat betekent kotsen en niet buiten en alles ineens. Nee, dat doet ze in afleveringen. Volkomen onverwachts en bij voorkeur op kleedjes en kussens. Er ligt nu een hele verzameling buiten te weken in de regen.
Gisterenavond is het begonnen met een flinke hoosbui en nu valt er zo af en toe een matig buitje. Nog nooit zo blij met regen geweest. Maar goed, in deze aflevering zou ik wat schrijven over de noodmaatregelen. Ik begon met de vraag waar ik zoal water voor nodig heb en vooral wat voor water.
- De tuin, ik had net allerlei stuikjes en bolletjes geplant en die moeten in het begin toch echt zo nu en dan een slok hebben.
- Dan is er het toilet dat op zich met het vuilste water tevreden is en in noodgevallen zou ik mijn toevlucht kunnen nemen tot een laag stro in de oude paardenstal.
- Water om mezelf mee te wassen, de afwas te doen en de meest noodzakelijke schoonmaakwerkzaamheden.
- Drinkwater voor mezelf en de dieren. Op zich geen probleem. Voorlopig nog voorradig in de winkel en bij de bron in het dorp. Al moet je nu wel een boek en koffie meenemen voor de tijd die je staat te wachten tot je aan de beurt bent. Er staan gelukkig nog 12 lege 6 liter flessen. Mocht de dorpsvoorraad uitgeput raken, dan heb ik altijd nog een stel vrienden in de buurt die via Facebook al hun kraan of put ter beschikking stelden. Op zich toch wel grappig dat de eerste levensbehoefte het makkelijkst in te vullen is.
Het tuinprobleem heeft zich voorlopig zelf opgelost omdat het is gaan regenen. Geen zaak van levensbelang maar wel heel fijn voor alle zaadjes, bolletjes, knolletjes en struiken.
Een contole van de regenwaterput leverde een weinig florisant resultaat op. Veel viezigheid en echt niet zo'n lekker luchtje. Voor de WC geen probleem, maar om daar nu mee te gaan afwassen, laat staan mezelf te wassen? Gelukkig staat de elektrische weckketel er nog. In het kader van het minimaliseren had ik hem al weg willen geven maar ben nu toch heel blij dat ik dat niet heb gedaan. In de schuur moet ook nog ergens de voorkant van een oude ventilator liggen die op de weckketel past. ( Oeps, nu moet ik toch echt mijn handen wassen.) Daar een oude handdoek in en zeven maar. Daarna de weckketel op 95 graden en een beetje chloor er in. Het resultaat heeft nog steeds een rare kleur en geur, maar is in ieder geval niet meer schadelijk voor de gezondheid. Ondanks dat de weckketel al een paar jaar niet meer gebruikt was gaat die dus echt nooit weg!
Aangezien het dus zo nu en dan regent wordt de watervoorraad in de regenput tot nu toe regelmatig aangevuld. Dat betekent dus alle emmers en grote pannen vullen. Staat er ook niet ergens nog een plastic vat waarin we vroeger kool inmaakten?
Dat waren de thuis-maatregelen tot nu toe. Voor deze periode mijn milieubewustzijn en gezonde voeding maar even aan de kant geschoven en gisterenavond ook nog even de Lydl bestormd. Een flinke voorraad kant en klare maaltijden ingeslagen en die dan dus maar zo uit het bakje eten. Scheelt een heleboel vaat. Verder een flinke voorraad keukenrollen, handgel en natte doekjes voor verschillende doeleinden. Normaal kijk ik nooit in die afdeling en was dan ook een beetje verbaasd dat je die tegenwoordig in alle maten en soorten hebt. Voor je meubels met Aloe Vera, voor de badkamer, je gezicht, makeup doekjes, je bril en babybillen.
Iemand zei dat het net zo iets is als kamperen. In sommige opzichten misschien wel waar, maar op de meeste campings zijn wel toiletten, douches en vaak een zwembad. Bovendien heb je dan een heel ander dagprogramma en weinig huishoudelijk werk, geen tuin en dieren die ook allemaal zo zijn waterbehoefte hebben.
Nu eerst maar weer eens emmers vullen en op zoek naar dat zuurkoolvat.
In de volgende aflevering wil ik schrijven over waar ik zo tegenaan loop en mijn ervaringen.
