"Oma, hoe lang duurt eventjes", vroeg mijn kleinzoon toen "eventjes wachten" hem toch iets te lang ging duren. Een goede vraag waarop ik niet zomaar het antwoord paraat had.

Tijd is een raar ding. We kunnen tijd afmeten tot op een honderdsten van secondes en hebben namen voor allerlei hoeveelheden tijd. Maar hoe groter de hoeveelheid tijd wordt, des te ingewikkelder het wordt. Zolang er sprake is van minuten, uren, dagen en weken lukt het nog wel aardig. Hoewel het opdelen ook niet altijd even logisch verloopt. Seconden verdelen we in honderd deeltjes, een minuut in 60 deeltjes. Een uur verdelen we naar believen in twee, vier of 60 delen. Een dag heeft 24 uur, maar wordt ook in dag en nacht verdeeld en de dag dan vaak weer in ochtend, middag en avond. Op welk tijdstip die precies beginnen en eindigen is ook lang niet altijd duidelijk. Een week is gelukkig wel weer 7 dagen en daar valt niet aan te tornen. Hoogstens is men het oneens over met welke dag de week begint en moet de week ook nog op gepaste wijze doorgezaagd worden. En natuurlijk is er ook nog het lange- of korte weekend.

De maanden zijn een rommeltje en de jaren hebben eens in de 4 jaar een extra dag nodig om in de pas te blijven lopen. En dan hebben we het alleen nog maar gehad over indelingen die iedereen wel duidelijk zijn. Daarnaast zijn er een heleboel benamingen voor tijd die naar eigen goeddunken ingevuld kunnen worden. Eventjes is ook zo'n benaming en ik kan me goed voorstellen dat mijn kleinzoon nu toch eindelijk wel eens wilde weten hoelang dat "eventjes"van oma zou gaan duren. Als oma eventjes haar bril moet pakken is dat snel gebeurd maar als oma eventjes naar de winkel gaat kan dat best lang duren. Als besluit van het verhaaltje voor het slapen gaan: "Nu gaan we eventjes slapen" duurt wel heel erg lang.

Enkele minuten is ook zo'n ongrijpbaar begrip. Enkele is volgens het woordenboek een onbepaald, meestal klein aantal, maar als iets enkele minuten gaat duren mag je daar meestal echt wel even ( al weer zo'n onduidelijke tijdsaanduiding) voor gaan zitten. Maar hoe rijm je dat dan weer met een enkele reis. Op zo'n biljet kun je toch echt maar één keer reizen en moet je later een kaartje voor de retourreis kopen. Bij een enkele reis hiernamaals is er zelfs geen weg terug. En als je een retourtje koopt kun je niet alleen maar terug maar moet je eerst heen reizen. Bij de meeste vliegtuigmaatschappijen vervalt de terugreis zelfs automatisch als je de heenreis op een andere manier maakt.

Een mooi oud woord voor een korte periode is "wijle".

Loading full article...

Leuke blog, tijd is inderdaad iets ingewikkelds.
Je kleinzoon snapt in ieder geval hoe hij het kan oplossen :-)
En dit blog bewijst maar weer eens hoe moeilijk onze taal eigenlijk is. 
Bij tijd en wijle leuk om je hier in te verdiepen. Jongste dochter maakt weinig afspraken, als ze geweest is (als een wervelwind) knuffelt ze en roept "tot ooit"  bij vertrek. 
Wat heb jij een vindingrijke kleinzoon: die laat zich niet met een kluitje in het riet sturen.😄
Ik heb die kookwekker ook gebruikt bij de opvoeding van mijn kinderen en zij doen het blijkbaar ook. Kinderen pikken dat op en vinden ook hun eigen toepassingen. Waarmee wij als volwassenen niet altijd even blij zijn. 😄
Een prachtige beschouwing! Het wordt natuurlijk vaag als overgeschakeld wordt van lineaire tijd naar gevoelstijd omdat de laatste in tegenstelling tot de eerste persoonsgebonden is.
Tijd en de indeling daarvan is een heel interessant onderwerp. We zijn zo gewend aan onze manier van tijdsindeling in vaste, elkaar opvolgende blokjes en blokken dat we ons nog nauwelijks realiseren dat het ook anders kan. Dat tal van culturen dat anders... Show more
Ik herken de vaagheid, die taal lang niet altijd weet op te vangen. Heb nog hele discussies gevoerd over later, straks en dadelijk.