Abnormaal blauw/turquoise water, witte stranden, tropische vissen, palmbomen...toen we voor het eerst over de San Blas archipel hoorden klonk het als een gevalletje ‘to good to be true’. Al zou het met dat vooruitzicht absoluut geen straf zijn om zelf een kijkje te nemen.
En dus begint in Panama onze zoektocht naar de perfecte boot. De trip is namelijk wel een beetje aan de prijs voor de gemiddelde reiziger (thank heavens voor de 13e maand) plus er zijn nogal wat keuzes te maken; hoeveel dagen? Maximaal aantal personen aan boord? Stapelbed of tweepersoons? Aan boord slapen of op een eiland? Superluxe of basic? Partypeople of meer relaxed? Uiteindelijk vinden we via Blue Sailing de Perla Del Caribe van superaardige kapitein Jules en zijn schattige hond Sancho.
De andere 6 reizigers en crew ontmoeten we twee dagen later al in Puerto Lindo, Panama. Een gezellige groep met verschillende nationaliteiten (gelukkig, want de komende dagen zitten we letterlijk in hetzelfde schuitje). Vooral met Britten Kyle & Hannah klikt het direct.
Door het slechte weer kunnen we helaas niet dezelfde avond vertrekken. Maar krijgen we wel de kans om tot de vroege ochtend even aan de boot te wennen. Wat voor het eerste uur op open zee wel prettig is. De 12 uren daarna slaat de zeeziekte bij iedereen toe. Wel logisch op zich met golven van meer dan vier meter hoog. En geloof ons, daar kan een wagenziekte pilletje ook niet tegen op. Dus houden we allemaal onze nieuwe, beste vrienden stevig vast. En daarmee bedoel ik de emmers. Of proberen we wat te slapen.
Om vervolgens te ontwaken in een tropisch paradijs!
Waardoor we ons onmiddelijk beter voelen en ready om te gaan snorkelen. Met Kyle, als fanatiek snorkelaar, altijd de eerste die in het water ligt.
Ondertussen maken Froukje en Natalia, de meiden van de crew, een heerlijk ontbijt klaar met lokaal fruit en omeletten.
Al het eten op onze tocht is trouwens erg goed. En het blijft ons verbazen wat ze allemaal uit het kleine keukentje toveren. American pancakes, gegrilde groente met hummus-dip, red snapper, een Marokkaans gerecht met couscous. Zelfs een keer surf & turf met steak en vers gevangen kreeft in een romige passievrucht saus (yum, ik krijg er nog steeds trek van als ik eraan denk).
Twee van de vier Franse meiden zijn duidelijk minder happy met het zeilavontuur. En kijken nu al op tegen de 30 uur open zee naar Cartagena. Ook al is dat pas over een paar dagen. En dus spenderen we een volle dag op ‘Immigration Island’, zoals Jules het noemt. Om hun visum te annuleren en ze daar in de buurt af te zetten. Ach, we hebben minder prettige vertragingen meegemaakt: 48 uur op Istanbul airport bijvoorbeeld. In plaats van een zonnig Caribisch eiland. Plus hoeveel mensen kunnen nou zeggen dat ze naar een Immigration office zijn gegaan in hun zwemkleding?
Na het papierwerk en lichtelijk awkward goodbyes is de sfeer in ieder geval superfijn en genieten we allemaal enorm van de San Blas eilandjes!
Zonnen op het dek, suppen, snorkelen met roggen (Kyle dan), vliegende vissen spotten, voetballen met Sancho, Cuba libres drinken bij het kampvuur (why’s the rum gone?), de locals oftewel Kuna’s ontmoeten, en elke ochtend een duik nemen in de betoverend mooie zee. Slechts een paar van de herinneringen die we nooit meer zullen vergeten.
Had ik de eerste keer dolfijnen in het wild zien al genoemd?
Voor ons dan ook dé highlight van deze reis door Centraal Amerika. Met leuke mensen. Op een plek die heel even voelt alsof er nog nooit eerder iemand was.
(De laatste lange uren open zee vallen grappig genoeg enorm mee. Het is zelfs zo kalm dat we de wagenziekte pilletjes besluiten te skippen!)
Goed om te weten over dit zeilavontuur
-Paradise ain’t cheap! Zoek vooral goed (ook online) naar de beste prijs-kwaliteit deal. Zo waren wij in totaal €500 per persoon kwijt voor vijf dagen (incl. geweldige maaltijden, visum en toeslagen). Wel contant te voldoen overigens bij kapitein Jules, dus neem genoeg mee (ook wat overhouden voor souvenirs op de eilanden!)
-De San Blas eilanden heten eigenlijk ‘Kuna Yala’ naar de bevolking die het bezit. Een deel van je toeslag (€15) gaat direct naar deze community
-Erg fijn bij zeeziekte zijn de drankjes van Pedialyte (die met kokos!) of een voorraadje ORS
-Sla aan wal nog even wat extra water, blikje cola (af en toe echt een wondermiddel), reinigingsdoekjes en zonnebrandcrème (bij voorkeur biologisch afbreekbare) in. Tijdens het varen wil je sommige items zeker binnen handbereik hebben
-Ook al wordt er vrijwel nooit op gecontroleerd, voor Colombia heb je officieel een gele koorts vaccinatie nodig
