Niets aan de hand of toch wel?!

ik zit toch met een niet zo lekker gevoel op de bank. Ik ben vandaag 30 weken zwanger en sinds een aantal weken medisch. Ik ben medisch omdat mijn baby niet groeit volgens de standaard curve. Ik ben zelf ook niet zo groot en papa ook niet en ik was zelf net als vader een kleine baby. Maar toch gaat het aan je knagen. Bij het eerste onderzoek door de gynaecoloog, sprak hij uit tussen neus en lippen door terwijl hij achter de computer zat om alles in te voeren dat het nu te laat was voor een abortus. 

Sindsdien loop ik met zorgen  wat is er met mijn baby?!? 

Bewust niet de nipt gedaan omdat ik geen verhoogt risico had. En dan gaat het je toch niet in de koude kleren zitten. Een echoscopist vertelde bij de 2e afspraak dat hij niets raars zag en dat alles er prima uitzag alleen dat het een kleinere baby is. Hij was van niet nl afkomst net als ik en zei ook dat de curve gebruikt wordt voor nl standaard baby's. Hij stelde mij weer wat gerust. Tot eergisteren ging het wel met de zorgen en angst.

 Ik kwam voor de groei echo omdat ik deze nu 1 keer per 2 weken krijg om alles in de gaten te houden. De arts zei dat het er op zich goed uit zag en alle testen die in de tussentijd waren gedaan allemaal positief waren als in goed. Ik moest bloed laten prikken en er werd verteld dat de groei echo even besproken zou worden. Ze vertelde dat ik er de volgende dag over gebeld zou worden. De volgende dag vertelde ze dat mijn bloeduitslagen ook weer allemaal goed waren maar dat ik terug moest voor een echo. 

Dezelfde dag ben ik voor de echo geweest deze werd door de gynaecoloog gedaan. Alles werd weer opnieuw opgemeten en gecheckt. Tijdens het invoeren vroeg hij tot 2 maal toe of ik wel of niet de nipt had gedaan. Hij vertelde dat het buikje van mijn baby in de 2 weken niet is gegroeid en dat dit meestal komt door een niet goed werkende placenta. Maar dat er niets te zien is dat deze momenteel niet goed werkt. Ook omdat alle testen en onderzoeken verder er allemaal goed uitzien.