Christen zijn en Mentale weerbaarheid en Fysieke zelfverdediging.

Recentelijk sprak ik even met een vriend over de cursus Mentale weerbaarheid en Fysieke zelfverdediging, die ik volg bij Paul Jansen. Samen met een groepje mannen trainen wij wekelijks aan de Fysieke weerbaarheid, dit door het oefenen van het bevrijden uit polsgrepen, wurggrepen en stoot of trapaanvallen van een aanvaller. Ik heb hier op Yoo.rs er al eens over geschreven.

De vragen die gesteld werden, kwamen vanuit geloofsovertuigingen, die Bijbels gezien zeer verdedigbaar zijn, maar die wat mij betreft op een aantal fronten zeer mank gaan. Natuurlijk mogen we de Here vertrouwen, dat Hij ons zal beschermen en bewaken:

Wie in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, vernacht in de schaduw des Almachtigen. Ik zeg tot de HERE: Mijn toevlucht en mijn vesting, mijn God, op wie ik vertrouw. ~Psalm 91:1-2

Maar in de wereld die veranderlijk is en waarin zoveel te doen is over geweld, en niet alleen ISIS is hier debet aan, kijk maar in een willekeurige krant en je leest wel ergens dat er iemand ‘in elkaar geslagen is’ of ‘overvallen is’. En vaak zijn het mensen die net even anders zijn dan anders. Ik wijs nog maar eens op die twee mannen in Arnhem, homo’s, die in elkaar geslagen zijn. Maar ook de overval op de juwelier, waarbij de juweliersvrouw de overvaller dood schoot in noodweer exces (Risico van het vak?!).

Laat ik het dichter bij huis brengen: kinderen die elkaar pesten op school, waar pestprotocollen zijn, maar als jou kind naar de leraar gaat, krijgt die vaker te horen: los het zelf maar op (!), dan dat het te horen krijgt: ‘ik kom je helpen/tegemoet’ (!).