Coercive control, of in het Nederlands vertaald ‘dwingende controle’.

Wat is dat eigenlijk?

In dit blog geef ik vooral uitleg over dwangcontrole na het beëindigen van de relatie. Deze is voortvloeiend uit mijn eigen ervaring met een toxische ex-partner en justitie, die faalt bij het beschermen van de gezamenlijke kinderen.

Je kan hieronder onderstaande info vinden:

1. Wat is coercive control?

2. Hoe erg is coercive control?

3. Welke gevaren treffen slachtoffers van coercive control na het beëindigen van de relatie?

4. Hoe kunnen dergelijke fouten systematisch gebeuren?

5. Mijn eigen ervaring met consulenten van Jongerenwelzijn.

6. Mijn eigen ervaring met de kinderrechter.

7. Een schrijven naar de jeugdrechter.

8. De reactie van de kinderrechter.

9. De reactie van Jan Storms, ervaren in het herkennen van verborgen psychopathie.

10. Hulpverlening in België en Nederland.

11. Hulpverlening internationaal.

12. Is mentaal geweld strafbaar?

13. Bekende en minder bekende slachtoffers.

14. Een Belgische petitie met het verzoek om coercive control stop te zetten.

Uitleg over ziekelijk gedrag tijdens de relatie kan u terugvinden in mijn blogs over destructieve relaties.

Klik op de foto: 

1) Wat is coercive control? 

Coercive control is partnergeweld  tijdens en soms ook na een relatie. Het gaat om druk, intimidatie en bedreiging. Het gaat om dwangmatige controle, die enorm kan escaleren tijdens een echtscheiding of na het stopzetten van een relatie. 

Het is geen fysieke geweldmisdaad (meer), maar eerder een vrijheidsmisdaad.

De ergste gevallen zijn deze waarbij het gedrag, dat tijdens de relatie al aanwezig was, zich nadien gewoon voortzet, tot de meerderjarigheid van de gezamenlijke kinderen. 

Het gaat dan om praktijken gericht op de gewezen partner, die zich heeft losgetrokken uit de destructieve relatie, vaak ook wanneer de toxische persoon al ruime tijd een nieuwe partner heeft. De dader kan en wil de controle of macht van weleer niet loslaten en blijft mishandelen.  

Er is sprake van dreigementen, bangmakerij, pesterijen, juridische terreur , uitbuiting, ontnemen van mensenrechten, het letterlijk ziek maken van de prooi en kinderen.

Het doel is het slachtoffer compleet te vernielen en de dader misbruikt hiervoor zelfs gewetenloos onschuldige kinderen en derden. Tijdens de relatie zat het slachtoffer al in een wereld van alledaagse terreur. Na de relatie is het een wereld van touwtrekkerij en machtsspelletjes via advocaten en rechtbanken, alsook het ontnemen van fiscale-, sociale-en nutsvoorzieningen geworden . 

De gezamenlijke kinderen uit huis laten plaatsen is meestal één van de destructieve doelen van de daders van deze terreur. 

De daders zijn meestal mannen. De dader komt naar de buitenwereld vaak over als een amicale jongen, waardoor men zich laat misleiden dat deze charmant, vriendelijk en leuk is.

Maar je wordt eigenlijk belazerd. Hij is vernederend, manipulatief en zelfs samenzweerderig gevaarlijk.Het gaat om een wolf in schapenvel .

2) Hoe erg is coercive control? 

Dwangcontrole kan zeer extreme vormen aannemen. Mijn eigen verhaal is zo heftig dat ik kan getuigen dat de waarheid vaak de fictie overstijgt. Het valt dan ook niet te verwonderen dat personen met een normale gezonde geest de getuigenissen van slachtoffers en hun kinderen ongeloofwaardig vinden.

Soms is het streefdoel letterlijk de dood van de prooi te bereiken, moord in slow motion.

Wanneer het slachtoffer door de dader effectief gedood zal worden, zal de dader voorzien dat de prooi eerst de dood van het geliefde kind(eren) zal moeten aanschouwen . De dader geniet van dergelijk machtsmisbruik.

3) Welke gevaren treffen slachtoffers van coercive control na het beëindigen van de relatie? 

Een slachtoffer van pathogeen ouderschap kampt vaak met overeenstemmende problematiek van wereldwijde lotgenoten. De volgende zaken mag u verwachten wanneer er sprake is van zware psychopathie: 

• Het kwijtraken van de kinderen. Hetzij door ontvoering, moord, zelfmoord of tussenkomst van jeugdzorg door middel van een uithuisplaatsing . Regelmatig worden de kinderen door de kinderrechter gedwongen fulltime in te wonen bij de mishandelende of incest plegende ouder en er zijn gevallen bekend waar de beschermouder uit de ouderlijke macht werd ontzet .

• Huisdieren worden vermoord of zwaar toegetakeld of verdwijnen van de aardbodem.  

• Financieel aan de grond. Vaak was er sprake van uitbuiting tijdens de relatie waarbij de financiële onafhankelijkheid werd ontnomen. Dit zet zich verder na de relatiebreuk. Werk in loondienst raak je om de haverklap kwijt door pesterijen, stalking, bedreiging (soms zelfs de werkgever en collega’s) of juridische terreur. Een eigen zaak wordt gedwarsboomd en fiscale of sociale voordelen als werkloze, zieke of invalide worden je op onlogische manieren ontnomen.          

• Dakloosheid of nakende dakloosheid. Heel wat slachtoffers kamperen in tenten of bossen, schuilen in kerken, kloosters of andere heilige plaatsen of worden opgevangen door vrienden of kennissen.  

• Familieverstoting. De dader gaat zo listig en geslepen te werk dat hij alles en iedereen tegen u opzet waardoor zelfs je eigen familie het contact verbreekt. Soms uit pure angst voor de destructieveling, maar vaak ook omdat de leugens zegevieren op de waarheid.  

• Veroordelingen of effectieve gevangenisstraf . De dader raakt overal mee weg. Het slachtoffer belandt op basis van verdraaiingen, pathologische leugens, meineed, vriendjespolitiek, corruptie, slechte wetgeving of de verkeerde rechter op het juiste moment, aan een strafblad of zelfs in de cel. Soms omwille van de poging zichzelf of hun kinderen te beschermen, te getuigen of zich in te zetten als mensenrechtenactivist. Er zijn ook gevallen bekend van vrouwen die uit angst voor justitie ziek zijn geworden en hierdoor regelmatig veroordeeld worden bij verstek.   

4) Hoe kunnen dergelijke fouten systematisch gebeuren? 

Het huidige justitiesysteem is erop voorzien om partnergeweld in conflictscheidingen  te voeden. De dwangmatige controle die al aanwezig was tijdens de relatie en waaraan het slachtoffer zich heeft onttrokken, wordt na de relatiebreuk gewoon verdergezet.

Rechters, consulenten en advocaten werken hieraan actief mee. Gezamenlijke kinderen worden niet enkel ingezet om de prooi van de destructieve ouder te vernietigen, maar worden systematisch kapot gemaakt door een slecht functionerend systeem.

Het kind dat al zware trauma’s heeft doorstaan door de vernielende ouder , krijgt er nog mishandelingen bij te verduren. Dit door verkeerde beslissingen van kinderrechters, die gestuurd worden door consulenten of gezinsvoogden. Deze worden op hun beurt vaak gestuurd door aannames of pathologische leugens verspreid door de dader of advocaten  , zelfs de advocaat van de minderjarige werkt hieraan bewust of onbewust actief mee. Kinderen in België hebben recht op een advocaat, maar deze is aangesteld door het systeem en volgt ook het systeem. Het gangbare pad is de dader zijn zin geven en de beschermende ouder uitschakelen. Zelfs wanneer de minderjarige een leeftijd bereikt waarop deze zelf gehoorrecht zou moeten krijgen, is het vaak de eigen advocaat die de getuigenissen van tafel veegt en adviseert het getraumatiseerde kind weg te houden bij de beschermende persoon , vaak de moederfiguur. Gebruikelijk is de advocaat van het kind niet zelf gekozen, maar aangesteld door de balie en vertegenwoordigd deze de belangen van de ziekelijke ouder uit sympathie of onder aanmoediging van een bevriende collega-advocaat, de verdediging van de dader. Ik heb zelf ervaring met een jeugdadvocaat die vanaf de start van het dossier, de rechter motiveerde tot de uithuisplaatsing van een klein onschuldig kind en koelbloedig hier zitting na zitting naartoe werkte tot het kind weggetrokken werd uit de veilige thuissituatie bij de zorgzame moeder.

5) Mijn eigen ervaring met consulenten van Jongerenwelzijn: 

Ikzelf ontdekte dankzij een uitmuntende arts dat ik midden in een dossier binnen de psychopathie gerold ben. Ik werd door een pientere arts erop gewezen waarom ik geen hulp diende te verwachten van rechters en consulenten. Ik dacht deze vaststelling die door professionals uitvoerig werd gesteld, te kunnen doorbreken. Mijn ex was destijds door een rechter bij vonnis de woning uitgezet omwille van meervoudig geweld en het weigeren zijn door het parket opgelegde therapie, te volgen. Zo moeilijk kan het dan toch niet zijn duidelijkheid te scheppen dat het geweld gewoon verdergezet werd via pesterijen en juridische terreur na relatiebreuk?

Zo gauw ik verwees naar de gruwelijke waarheid en zelfs opmerkingen maakte over het boek van Jan Storms, gespecialiseerd in destructieve relaties, werd ik de prooi van consulenten die van mening waren dat het veiliger was het kind bij mij weg te houden.

Een moeder die van mening was dat haar ex zijn door de Procureur des Konings opgelegde therapie beter zou opstarten, bleek in de ogen van de voorziening een groter gevaar te betekenen dan de dader die zijn opgevorderde therapie weigert te volgen.

Begrijpe wie begrijpe kan.

6) Mijn eigen ervaring met de kinderrechter: 

Gezien hoofdstuk 8 van DROTS, het befaamde boek van Jan Storms pure realiteit blijkt te zijn en ik nog steeds van mening ben dat rechters niet kunnen ingrijpen als hun ogen niet worden geopend, stuurde ik een aangetekend schrijven rechtstreeks naar de jeugdrechter die bevoegd is om mijn zoontje te beschermen tegen elke vorm van misbruik of geweld. 

Mijn schrijven was overmatig duidelijk. Leest u maar even mee hoe ik bij deze universitaire geleerde duidelijkheid schepte. 

7) Een schrijven naar de jeugdrechter: 

Edelachtbare mevrouw de rechter,

Volgende week heb ik een nieuwe afspraak met u in het bijzijn van de consulente alsook de advocaat van de minderjarige.

Ik vraag me af wat ik op kabinetszitting nog kan betekenen?

Als ik u de waarheid vertel en/of enkele feiten naar voren breng, word ik afgeschilderd als destructief.

Wanneer mijn kind om hulp schreeuwt, wordt dit afgewimpeld als ingefluisterd door moeder.

Wanneer ik om bescherming voor het kind smeek, wordt dit afgedaan als ‘labiele moeder’.

De echte gestoorde personen, de daders, worden beschouwd als modelouders, want in de korte gesprekken met de hulpverleners komen ze over als ‘meegaand en bereidwillig’.

De beschermouder komt over als opstandig, omdat deze opkomt voor de rechten van het kind.

Ik had mijn diploma nog niet op zak toen ik van de verantwoordelijke van een zorgbedrijf al een job kreeg aangeboden, omdat tijdens mijn stageperiode bleek dat ik beter met traumakinderen en opstandige kinderen kon omgaan dan de gediplomeerde gezinshelpsters.

Ik was op 17-jarige leeftijd binnen de regionale gezinshulp de enige die met een opstandige tiener kon omgaan en erin slaagde deze te laten ophouden met selfcutting en schoolverzuim.

Ik ben trouwens ook degene die Jonas’(*) kinderen uit een vorig huwelijk, van nieuwe zelfmoordpogingen heeft kunnen afhouden. Dat al de ex-partners van Jonas reeds mislukte zelfmoordpogingen achter de rug hebben, zou een eyeopener moeten zijn. Ik ben blijkbaar de enige van zijn vrouwelijke slachtoffers die niet suïcide is, iets wat mijn dader nog steeds hoopt te bereiken, ik baseer mij hierbij louter op de woorden die hij de afgelopen jaren ten overstaan van derden uitte.

Ik kan u heel wat namen geven van mensen die in traumatherapie zijn door Jonas, sommige hadden niet eens een relatie met hem, wat voor hem vaak net een reden is om te gaan stalken en bedreigen.

Uw collega, jeugdrechter xxx schepte ooit klaarheid: “Sorry, gezien de nieuwe echtgenote van hetzelfde allooi is, kan ik niks doen en geen therapie bij vader afdwingen in ruil voor het behouden van bezoekrechten."

Intussen zit mijn kind al tien ellenlange jaren tussen twee terroriserende ouders, want stiefmoeder is blijkbaar nog erger dan de natuurlijke vader.

Heeft u enig idee wat voor schade mijn kind blijft oplopen omdat rechters weigeren bezoeken onder begeleiding op te starten?

Begeleidende bezoekrechten inzetten is trouwens mijn eigen wens. Mijn zoon wil zelfs geen bezoeken onder begeleiding, omdat hij beter dan u weet hoe deze zullen verlopen. Eens de begeleid(st)er de rug naar de ouder heeft gekeerd, worden nieuwe bedreigingen geuit… en wederom niemand die het kind gelooft.

Mijn kind wil rust en verlangt naar een time out, maar krijgt enkel ongeloof en onbegrip.

Mevrouw de rechter,

Ik heb jarenlang mijn brood verdiend met het schrijven van thesissen en het geven van lezingen over communiceren, relateren en opvoeden.

Ik heb 6 kinderen opgevoed tussen 0 en 18 jaar, mijn tewerkstellingen en stages niet meegerekend.

Alles is de revue gepasseerd: Van kids met verlatingsangst, dyslexie, dyscalculie, liefdesverdriet tot puberaal gedrag. Ik heb zelfs tips en opvoedkundig advies gegeven aan een medewerkster van de jeugdrechtbank, waar zeer grote dankbaarheid voor geuit werd.

Momenteel verneem ik dat u de visie hebt dat ik geen hulp van de voorziening wil aanvaarden.

Bedoelt u weigering van hulp of weiger ik gewoon onpedagogisch advies te volgen dat enkel maar grotere schade aanricht? Mij de dwang opleggen mijn kind de mond te snoeren telkens hij zijn hart lucht over het aanhoudende geweld dat hij moet doorstaan, noem ik geen professioneel advies. Met mijn kind naar de arts gaan als zorgwekkende uitspraken van de consulente meermaals voor een hyperventilatieaanval zorgen, noem ik niet weigeren van hulp, maar verantwoordelijkheidsgevoel.

En zo kan ik nog heel wat voorbeelden opsommen.

Ik weiger geen hulp, mevrouw de Rechter, ik smeek om hulp.

Hulp van een rechter die iets verder kijkt dan de noemer ‘vechtscheiding’.

Kan u zich alstublieft laten bijstaan door een professional met kennis van de MASIC-methode zodat eindelijk het doek valt?

Ik heb jarenlang mijn dader verdedigd, omdat ik leed onder het stockholmsyndroom. Nu ik eindelijk in staat ben de waarheid te aanvaarden en de op mij overgebrachte professionele kennis doorgeef aan Jongerenwelzijn, word ikzelf als toxische ouder naar voren gedragen.

Ik hoop dat mijn schrijven uw ogen opent.

Deze brief werd geschreven als bescherming voor mijn eigen kind, maar vooral uit naam van ontelbaar veel slachtoffers van psychische mishandeling, pathologisch liegen alsook manipuleren, uitbuiting, intimate terror, coercive control en family violence.

Ik hoop dat deze brief, alsook een gesprek op kabinetszitting, in het bijzijn van één van de artsen die meerdere onrustwekkende vaststellingen bij de minderjarige heeft gedaan, eindelijk zullen zorgen voor gerechtelijk ingrijpen op correcte wijze ter bescherming van de minderjarige.

In afwachting van nieuwe wetswijzingen en aangepaste opleidingen voor de consulenten binnen dergelijke dossiers, hoop ik dat u als jeugdrechter tot het optimale zult gaan om mijn zoontje te beschermen tegen verder trauma.

Dat u mijn verhaal in twijfel trekt, kan ik mee omgaan, maar ik hoop dat u op zijn minst de ervaring van de minderjarige wilt aanhoren. Mijn zoon is net als ikzelf radicaal tegen leugens en onrecht.

De waarheid komt nog steeds uit de kindermond en zou niet mogen genegeerd worden.

Hoogachtend,

Mieke Van Liefde, mama van Michiel

(*) Jonas is het pseudoniem dat ik in mijn blogs gebruik ter vervanging van de geboortenaam van mijn ex.  

(*) Michiel is het pseudoniem dat ik in mijn blogs gebruik ter vervanging van de geboortenaam van mijn zoon.

8) De reactie van de kinderrechter: 

In het bijzijn van een medicus, de huisarts en tevens vertrouwenspersoon van de minderjarige, kreeg ik te horen dat ik moet stoppen met dergelijke insinuaties en mijn kind op deze wijze schade berokken.

Ook verzocht de jeugdrechter dat ik zou stoppen de problematiek die ik ervaar met de voorziening, te bespreken met therapeuten van het CAW en CGGZ.

Concreet komt het er dus op neer dat er niet enkel geweigerd werd om de minderjarige aangepaste hulpverlening te voorzien, maar de rechter ook verwacht dat ikzelf elke vorm van genezing uit dwingende controle en ouderverstoting, stopzet en langzaam sterf van onmacht.

De huisarts zijn mond viel open van verbazing omwille van de onkunde van wat zich professional noemt.

9) De reactie van Jan Storms, ervaren in het herkennen van psychopathie: 

Er is bijna geen kennis van psychopathie onder beroepsmensen, terwijl dat de kern is van de meeste moeilijke kindbeschermingscasussen. Scheidingen zijn niet het hoofdprobleem. Integendeel zelfs. Ze zijn vaak onderdeel van noodzakelijke bescherming. Het grootste probleem - en de grootste bron van kindermishandeling - is de onwetendheid van professionals.

10) Hulpverlening in België en Nederland:

• Vraag dossierbehandeling volgens de MASIC Methode.    MASIC = De Mediator’s Assessment of Safety Issues and Concerns. 
• Bijeenkomsten  lotgenoten. 
• Workshops  door ervaringsdeskundigen .

11) Hulpverlening International: 

The Women’s Coalition:

Werd opgericht door Cindy Dumas, een vrouwelijk slachtoffer dat ontdekte er niet in te slagen haar kinderen te beschermen tegen hun gewelddadige vader. Cindy had destijds een zoon die door meerdere rechters gedwongen werd onder het dak te wonen van een ouder die het kind seksueel misbruikte. Haar volwassen zoon Damon werkt nu zelf actief mee aan de vrouwencoalitie. Dat doet hij als communicatiedirecteur van de organisatie. De man kan getuigen dat de enige manier om destijds te ontsnappen aan de mishandelingen was… door op jonge leeftijd te huwen.

The Freedom Programme

12) Is mentaal geweld strafbaar? 

Gevolgen van langdurig psychisch geweld kan medisch aangetoond worden. Toch is het in België en Nederland (nog) niet strafbaar.

Daders van schadelijk, emotioneel geweld plegen vaak ook andere, wel strafbare feiten. 

• Fysiek geweld met arbeidsongeschiktheid tot gevolg.

• Dwang over te gaan tot verzekeringsfraude.

• Drugshandel.

• Witwaspraktijken of andere illegale fraude.

• Loverboypraktijken, telefoonseks, webcamwerk of andere vorm van mensenhandel.

• Dwang tot het plegen van diefstal.

• Pedofilie, incest of ander seksueel grensoverschrijdend gedrag.

Je kan proberen een dader met de Belgische of Nederlandse nationaliteit te vervolgen voor deze wel strafbare praktijken. Ik leg de nadruk op het woord ‘proberen’.

Ik ben blijkbaar niet de enige ervaringsdeskundige die aan den lijve heeft ondervonden dat justitie zeer slecht werkt wanneer je overlever bent van  praktijken gepleegd door een (ex)partner .  

De ervaring is dat veroordelingen grotendeels uitgesproken worden wanneer ze worden begaan ten overstaan van onbekenden.

Psychisch geweld is officieel wel strafbaar in de volgende landen:

• Frankrijk (2010)
• Engeland (2015)
• Australië (2018)
• Nieuw Zeeland (2018)
• Ierland (2019)
• Schotland (2019)
• Wales (2019)
• United States of America (2019)

13) Bekende en minder bekende slachtoffers: 

Overlevers van gewelddaden worden door de officiële voorziening afgeblokt wanneer zij hun verhaal willen delen. Zelfs de mishandelde kinderen worden vaak door rechters, consulenten, gezinsvoogden en soortgenoten de mond gesnoerd. Hun verhalen worden afgewimpeld als fantasie, laster en eerroof omdat de entourage van de wolf in schapenvel  sterker is dan het feitelijke zwarte schaap.

Gelukkig zijn er ervaringsdeskundigen met kennis van zaken hoe justitie en overheid faalt. Om deze helse periode te overleven, zoeken slachtoffers hun toevlucht bij elkaar.

Wereldwijd zijn namen bekend van hen die in de steek gelaten werden door een maatschappij, die de gevolgen van psychopathie niet bestraft. Vele namen werden bekendgemaakt omdat zij het voortdurend geweld niet hebben overleefd .

Als overlever van meervoudig geweld en als moeder van een minderjarige met high risico, wens ik aan de overheid een lijst te overhandigen met namen van Belgische slachtoffers. Het doel is dat rechters en jeugdadvocaten te allen tijde dergelijke lijst kunnen raadplegen of het om verdergezet partnergeweld of een conflictscheiding gaat. Daarbovenop breng ik zowel Belgische als Nederlandse slachtoffers met elkaar in contact, zodoende elkaar te kunnen ondersteunen. Het feit dat u dit artikel aandachtig leest, betekent dat de kans groot is, dat uw naam, alsook deze van uw kinderen, in het rijtje risicogevallen hoort. Vroege identificatie en interventie is noodzakelijk. Het kan u veel leed en geld uitsparen, een onterechte uithuisplaatsing voorkomen, alsook het leven of de gezondheid van uzelf of de kinderen besparen.

Wettelijk gezien moeten rechters en advocaten feitenonderzoek doen. Een inventarisatie van partnergeweld kan hiervoor een ideale gelegenheid zijn, zodat sneller overgeschakeld kan worden naar de MASIC-methode , die hedendaags zowel in België als in Nederland vaak vergeten of genegeerd wordt.

14) Een Belgische petitie met het verzoek om coercive control stop te zetten: 

Tommeke is twaalf jaar en heeft aan jarenlange mishandeling, ondersteund door rechters, advocaten en consulenten, zowel lichamelijke als psychische klachten overgehouden aan het voortdurende meervoudig geweld. De vraag naar ‘bezoeken onder begeleiding’, zelfs op verzoek van artsen, werden systematisch van tafel geveegd. Het gevolg is herkenbaar voor overlevers van mentaal, fysiek en/ of seksueel geweld : PTSS, dissociatie, burn-out, depressie en het dood willen zijn, om te kunnen ontsnappen aan blijvend geweld. In het geval van Tommeke is zelfs sprake van een psychose .

Beschermouders die goed zorgen voor hun kroost, maar slachtoffer zijn van een zorgwekkend systeem… het is nog steeds een wereldwijd probleem.

Tekst :  Mieke Van Liefde

Foto's: Pixabay

                Bronnen: 

• Eigen ervaring

• Gesprekken met artsen en therapeuten

• Gesprekken met lotgenoten

• Statistieken rond strafbaarheid wereldwijd: https://www.ggznieuws.nl 

Eigen ervaring Mieke Van Liefde:

• Tussen 2006 en 2010 overlever van meervoudig partnergeweld.

• Tussen 2010 en 2020 overlever van ex-partnergeweld (zelfde dader als periode 2006-2010).

• Tussen 2020 en 2026 zal de terreur zich verderzetten (heeft de dader tussen 2006 en heden aan moeder, kind en derden verkondigd)

• Zelfs nadat de dader bij vonnis de gezinswoning werd uitgezet op grond van intra familiaal geweld, kan intimate terror, coercive control en family violence duren tot de gezamenlijke kinderen meerderjarig zijn.

Mieke Van Liefde

#coercivecontrol

#dwangcontrole

#terreur

#manipulation

#mindcontrol