help

Zwanger zijn, oftewel verplicht jezelf gelukkig moeten voelen en genieten van elk moment en dit dan 9 maanden lang. Iedereen verwacht van een zwangere vrouw dat zij,  als een euforische glitter eenhoorn rond zweeft op een roze wolk. Ben ik dan de enige die mezelf meer een, afgepeigerde ezel op een donder wolk voelde ?

Waar je ook binnen stapt met je groter groeiende buik, overal hoor je cliché, de woorden “Geniet er maar lekker van”. Geniet er maar lekker van…? Van wat..? Van die dikke enkels die je niet eens meer in je schoenen gepropt krijgt? Of van het maagzuur dat aanvoelt, alsof je net een fles azijn hebt leeggedronken? Of van het dagelijks opstaan ritueel, die wel tot zo’n 20 minuten kan duren, omdat je jezelf eerst als een dolle zeehond naar het randje van je bed moet verplaatsen, voordat je hijgend jezelf omhoog hebt gewerkt.

Het intense geluksgevoel dat je hebt, wanneer dat streepje eindelijk in het juiste venstertje tevoorschijn komt, wordt al snel weer de kop ingedrukt door alle ongemakken. Maanden lang wordt je misselijk bij elk geurtje dat je ruikt. De meeste tijd breng je de eerste maanden door op het toilet. Om de 5 minuten moet je plassen en als je daar mee klaar bent moet je, met je broek nog op je enkels, snel omdraaien om de pot weer eens vol te spugen.

 Na een tijd neemt de misselijkheid af en je omvang toe. Alles waar je trek in hebt is verboden terrein. Een wijntje met een stukje brie en een lekker toastje met filet americain zit er voorlopig niet in. In plaats van een lekker sigaretje na de seks, is het nu een crackertje omdat je jezelf toch wel wat slapjes voelt na deze heftige inspanning. En feestjes beleef je niet meer kruipend over de bar, maar als “De BOB” met je spaatje blauw, zittend aan de bar.

Loading full article...