Column | Wuivend gras

Een grasaar wordt ook wel eens een ‘kruipertje’ genoemd. Het lijkt allemaal zo mooi in de zomer. Met een beetje wind wuiven ze mooi heen en weer. Een pracht gezicht. Alleen kan het levensbedreigend zijn voor je trouwe viervoeter. Grasaar is eigenlijk niets meer dan ‘wild gras’ en bevindt zich in hoog gras, weilanden en in bermen. Het ergste is dit in de periode tussen juni en eind augustus.

Als het grasaar uitgegroeid is dan vallen er zaadjes vanaf en deze kunnen in de vacht van je hond komen, wanneer die er net langs loopt. Het kruipt verder en verder door de haren heen, richting de huid. Hier dringen de grasaren zich in de huid en door de weerhaakjes van de grasaar kun je ze er niet uittrekken. Met gevolg; een ontsteking. De huid wordt rood en gezwollen.

Op facebook kwam ik op de pagina ‘hondenboel’  afschuwelijke foto's tegen van een hond, waar een grasaar in binnengedrongen was. De beelden hiervan zal ik je besparen.
Gewillige plekken voor een grasaar om zich te nestelen zijn de oren, tussen de tenen, ogen en neus. Als je hond dus veel met zijn kop loopt te schudden, moet je hem goed nakijken op zaadjes van de grasaar die eventueel in de oren zitten. Tranende ogen, goed nakijken. Bij niezen, kan er een zaadje in zijn neus zitten en bij mank lopen kan het zijn dat er een zaadje tussen de tenen zit. In het beste geval blijft een grasaar gewoon in de vacht hangen, maar het kan ook diep in de huid dringen. Dus pas alsjeblieft goed op en controleer na elke wandeling alle mogelijke plekken waar grasaren zich kunnen hechten. Zo ben je er altijd vroeg bij. Dit geldt natuurlijk net zo goed voor jullie lieftallige katten.

Mijn Snoopy vindt deze vier dagelijkse controles helemaal niet erg, zij ziet het gewoon als een extra paar knuffels. Welk dier wil dat nou niet?