Comfort Zone
Doe het eens anders..
Krijg de hik
Ja, dat is er weer eentje.
Hij loopt de zaal in en ik zie het gelijk: geen zin. Het straalt er van af.
Ik snap het maar al te goed. Hij is de hele dag al aan de bak. Vroeg uit de veren, in de file naar het congrescentrum, spreken met collega´s van andere landen. Hoofdbrekende issues, koeien bij de horens vatten, ideeën genereren en plannen maken, targets vaststellen. Best vermoeiend allemaal.
Ik herken het wel hoor. Neem nou gisteravond. Tot vroeg in de nacht doorgegaan met de opbouw van de zaal ten behoeve van de presentatie vanochtend. Nog even alles met de drummers doorgenomen, biertje erbij. En dan duurt het soms even vóór de goede zin er weer is. Maar komen doet-ie.
Comfort Zone
Maar het is niet alleen vermoeidheid die ik zag.
Bij menigeen in de zaal speelt ook zoiets als angst voor het onbekende.
Wat staat me te wachten hier.
Of misschien wel: wat wordt er verwacht van me?
