Toen een collega hoorde dat ik al vier jaar geen stuur meer had vast gehouden, dwong ze me om samen in haar auto naar huis te rijden. Want hoe langer je wacht, hoe groter die drempel wordt.  Met kloppend hart ben ik achter het stuur gaan zitten. Het was erg confronterend.

Collega: waar ben je bang voor?
Ik: die rotonde die straks komt, zitten we in de spits en het is daar zo druk...
Collega: dat zien we dan straks wel, als we bij die rotonde zijn. Eerst focussen op waar we nu zijn.
Ik: straks rijd ik schade...
Collega: dan is dat mijn auto en mijn schade, niet jouw probleem.
Ik: straks krijgen we een ongeluk...
Collega: dan bellen ze 112 wel hoor, dat komt in orde. Niet jouw probleem.
Ik: straks gaan anderen toeteren of middelvingers opsteken.
Collega: dan doen ze dat maar. Boeiend, we kennen ze toch niet. Dan zijn zij ongeduldig en opgefokt, niet jouw probleem.
Ik: straks val ik stil en moeten mensen wachten door mij.
Collega: ja, dan wachten ze maar even.

Alles waarop ik automatisch begin met "ja, maar...", kan zij perfect weerleggen. En toen we zo alles uitgesproken hadden, leken mijn angsten ook niet zo reëel meer.

De rit is goed gegaan. Geen schade. Niet stil gevallen. Geen toeterende medeweggebruikers. Ik ben trots! De volgende morgen lag dit op mijn bureau, cadeautje van de collega's...


Loading full article...

Whahaha zalig!
super zo een collega en super van jou dat je doorgezet hebt, nu gewoon blijven doen.
Door doen krijg je weer meer zekerheid.
Leuk! Ik heb zelf al een hele tijd geen autobaan gereden, vond ik ook een eng idee. Tot ik met een vriendin mee ging naar een bedrijfsarts, ik reed. Omleiding. En jawel hoor, autobaan. Het ging. Was niet druk op dat stuk.
Ja, vaak zie je er tegenop en achteraf valt het mee. Het zit allemaal tussen je oren, je moet niet bang zijn en het gewoon doen. Maar ja, dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Goed dat het in ieder geval wel ging op de autobaan!
Zo dat is nog eens een coach. En heb je al meer ritjes gemaakt inmiddels?
Nog niet, maar als ik binnenkort bij mijn ouders ben wil m'n moeder dat ik rijd, nadat ze dit verhaal had gehoord ;)
trouwens super grappig en leuk lief kado 'tje
haha neuroot wat heeft jou collega een geduld zeg ...ik was knetter gek van jou geworden en had gezegd nu nog een keer ja maar en rijd zelf wel haha ( ik heb geen rijbewijs ik ben echt een neuroot op de weg ik hoor meer op de race baan zonder verkeers regels lol
Haha en van die weggebruikers die het als racebaan zien, krijg ik weer de kriebels ;)