Ik ben een schildpad, al een paar weken.
Quarantaine ? Ik verveel me, zeggen ze. Ik niet.
Al jaren is het mijn grootste wens : thuiswerk.
Maar het kon niet. Het mocht niet.
Ik mis ze helemaal niet, die collega's die me toch al niet zagen staan.
Ik mis het helemaal niet, dat oeverloos gezwets in de lunchpauze.
Het niets zeggen terwijl ze nooit zwegen.
Het geraas tegen tijdslimieten.
Ik mis het helemaal niet.
Al jaren is het mijn grootste wens : thuiswerk.
Maar het kon niet. Het mocht niet.
Ik mis ze helemaal niet, die collega's die me toch al niet zagen staan.
Ik mis het helemaal niet, dat oeverloos gezwets in de lunchpauze.
Het niets zeggen terwijl ze nooit zwegen.
Het geraas tegen tijdslimieten.
Ik mis het helemaal niet.
Hier ben ik veilig. Bij mensen die echt om me geven.
En ik om hen.
Ik ben een schildpad. Lekker veilig in mijn eigen huis.
En als het me niet bevalt, trek ik me terug. Deur toe.
Niemand die me lastig valt.
Niemand die aanbelt.
Niemand die me stress bezorgt.
Ik ben een schildpad.
Ik mis niets.
foto pixabay
Loading full article...
