Astrid Seip (IJsselstein)

· 17 Mar 2020

Follow Following

Corona dagboek #1

17 maart 2020

Na een aantal dagen heb ik eindelijk weer een beetje het gevoel in het hier en nu te zijn. De afgelopen dagen vond ik beangstigend. Op vrijdag 13 maart kregen we al een mail van de school van de tweeling dat ze maandag gesloten zouden zijn. Er is een leraar op school met griep verschijnselen, hij is godzijdank niet met de leerlingen in aanraking geweest en ze willen het zekere voor het onzekere nemen. De schrik slaat je dan wel even om het hart. Dezelfde dag krijg ik een Whatsapp bericht van mijn zusje. Of we morgen alsjeblieft naar de verjaardag van mijn neefje willen komen. Ze zou het voor onze kant van de familie eigenlijk pas 4 april vieren maar de familie van mijn zwager is voor het grootste deel afkomstig uit Brabant en die hebben, logischer wijs, allemaal afgezegd. Maar ja een kind dat vijf jaar wordt snapt niks van Corona. Hij had er zo naar uitgekeken . Natuurlijk kan ik zoiets niet weigeren. Hij heeft ondanks dat alleen mijn ouders en ik er waren een gezellige dag gehad. Zijn echte verjaardag op 3 april zal hij niet op school met zijn vriendjes kunnen vieren zo blijkt zondag middag als de regering aankondigt alle scholen tot minimaal 6 april te sluiten.

Deze maatregel betekend nogal wat, mijn puber raakt lichtelijk in paniek. Zij zit in haar eindexamenjaar en maakt zich grote zorgen. Diezelfde avond ontvangen wij nog een mail van school met daarin geruststellende worden. Voor de leerlingen van het examenjaar wordt gekeken hoe ze alles zo goed mogelijk kunnen organiseren. Ze volgen hierbij het landelijk protocol wat later deze week bekend wordt gemaakt. Ze gaan onderwijs op afstand zo mogelijk regelen zodat ze zo optimaal mogelijk worden voorbereid.


16 maart 2020

Geen wekker deze ochtend, een rare gewaarwording op maandagochtend. Op straat is het akelig stil. Omdat er nog geen gerichte aanpak is over wat er geleerd moet worden vanuit school
weten de kinderen niet zo goed raad met de situatie. Onze middelste bakt en kookt graag dus die laat ik zijn gang gaan met koekjes bakken. De oudste moet nog lezen voor haar boekverslag en de jongste gaat naar Max, het paard wat ze samen met haar vriendin verzorgt voor haar lerares. Ikzelf moet de avondrit bij DHL werken. De stilte
is duidelijk zichtbaar op straat, een voordeel heeft het wel, iedereen is thuis om zijn of haar pakketje zelf in ontvangst te nemen. In de avond krijgen we een mail van school van de oudste , over hoe het onderwijs op afstand wordt georganiseerd. Voor de tweeling krijgen we later op de avond nog een mail dat ze moeten kijken hoe het onderwijs georganiseerd gaat worden. Vanwege de zieke leraar nemen ze geen risico omdat hij niet getest wordt en moet de hele school dicht om
gereinigd te worden, ook leraren mogen er niet meer in.

Dinsdag 17 maart 2020

We staan vroeg op en startten met onderwijs op afstand. Laptops, tablets, magister en snappet worden opgestart. Hoewel de tweeling nog niks officieel weet maken die toch opdrachten op snappet. De oudste krijgt via Magister opdrachten van haar docenten per vak en wat er gemaakt moet worden. Het is mooi om te zien hoe de oudste, terwijl ze haar eigen opdrachten maakt de tweeling ondersteunt bij hun opdrachten. Als een ware juf legt ze met engelen geduld alles uit aan haar broer en zus. Hoewel ze voor ons alle drie gelijk zijn wordt het verschil nu toch zichtbaar. De tweeling doet praktijkonderwijs en dus opdrachten op hun eigen niveau. Het is mooi om te zien hoe de oudste zo makkelijk kan schakelen. Ook aan mij worden de nodige dingen gevraagd en probeer ze te helpen waar ik kan. Maar ja het hele onderwijs is zo anders als 25 jaar geleden. Maar ik doen mijn best.

We zullen het nog even moeten volhouden met z’n allen op deze manier.

Voor iedereen: pas goed op jezelf en op elkaar en stay healthy! ❤️❤️

#Covid19
#Coronavirus #Coronanederland