Sinds 2008 is er veel veranderd. Het tekort van het neoliberalisme globalisering en het gangbare economische en financiële stelsel is voelbaar geworden. We zien dat in de huizenprijzen, het lerarentekort, werkdruk in de zorg, problemen bij agrarische productie bedrijven (het zijn geen boeren meer maar agrarische ondernemers), de opwarming van de aarde, verwaarlozen van de natuur die wordt opgeofferd aan landbouw en veeteelt, veel te weinig duurzaamheidsmaatregelen, de Groningers die in de steek worden gelaten (het vieze spelletje van de NAM). We leven niet meer in 2008. Maar gaan we honderden miljarden investeren om terug te keren naar 2019, of durven we de vraag te stellen: wat is een waardevol leven?
Wat is een waardevol leven?
Voor mij is een waardevolle leven, een maatschappij gestoeld op Sociaaldemocratie. Een gereguleerde vorm van kapitalisme gecombineerd met een uitgebreid stelsel van sociale zekerheid. Ze streeft naar een egalitaire samenleving en die gericht is de sociaaleconomische en maatschappelijke positie van de mens.

Te beginnen met een basisinkomen
Nationalisering van de nutsvoorzieningen (inclusief het bank- en verzekeringswezen);
Duurzame landbouw, die gericht is op de voedselvoorziening voor de lokale markt in een diervriendelijke omgeving. Seizoensgroente en seizoensfruit uit eigen regio. Dat is groente en fruit dat in een bepaalde tijd van het jaar - dus in de lente, zomer, herfst of winter - wordt geoogst op Nederlandse grond;

De uitvoering van De Grote Transitie.
Manifest voor een duurzame en solidaire economie.
Bestaanszekerheid en genoeg zinvolle banen voor iedereen door werk te verdelen. 100% duurzame energie. Schone productieprocessen die slim en zuinig omgaan met schaarse grondstoffen. Een lokale democratie waarbij de mens en welzijn weer centraal staat. We hebben alles in huis om dit te verwezenlijken: de juiste kennis en technologieën, het geld, de instrumenten en de organisatiekracht. Wat houdt ons dan nog tegen?

1. Beperk verschillen in koopkracht en vermogen. Ongelijkheid is slecht voor onze democratie, economie en het milieu.
2. Zet in op een 24-urige werkweek en onderzoek de mogelijkheden van een basisinkomen.
3. Investeer als overheid de komende vijftien jaar op grote schaal in een circulaire, regionale economie.
4. Verschuif de belasting op arbeid naar belasting op schaarse hulpbronnen en schadelijke emissies.
5. Gebruik een dashboard met indicatoren die onze welvaart goed meten en stop met de eenzijdige focus op groei van het BBP.
6. Investeer nu in de noodzakelijke energie-transitie en schakel voor 2030 over naar 100% hernieuwbare energie.
7. Stop de omgekeerde ontwikkelingshulp en sluit het belastingparadijs Nederland.
8. Plaats geldcreatie onder publiek bestuur en breng het schuld- en rentevrij in omloop.
9. Formuleer eisen voor een duurzaam, solidair en democratisch bestuur. Schep zo draagvlak voor verdergaande samenwerking.
10. Vernieuw het economieonderwijs: breng de echte wereld terug in de modellen, theorieën en klaslokalen.

Einde van bezit.
Wat betekent het voor het productieproces als we niet langer spullen bezitten, maar alleen gebruiken? We staan op de grens van een wezenlijke gedragsverandering. Het productiemodel waarin mensen werken om dingen te kunnen kopen loopt op zijn eind. We willen niet bezitten, we willen toegang hebben en gebruiken. Wel de lusten, niet de lasten. Wat betekent dat voor de manier waarop producten worden gemaakt, hoe wij bouwen, voor innovatie en voor economische groei?

De toekomst
Aandelen onderuit, bedrijven failliet, werkloosheid: de wereldeconomie in recessie
Nederland krijgt hoe dan ook een recessie, stelde het Centraal Planbureau deze week. Een V, een U of een L. De V is waar minister van Financiën Wopke Hoekstra op hoopt: een scherpe, maar korte terugval en daarna herstel. Bij een U duurt de ellende wat langer en bij een L zijn we pas echt ver van huis, dan kom je in de buurt van een jaren ’30-scenario: een depressie. Dat gaat zelfs verder dan het zwartste CPB-scenario.

“We hebben onvoldoende geleerd van de vorige economische crisis”, De banken zijn structureel onvoldoende verbeterd en heel veel zwakke landen hadden bij het uitbreken van de Coronacrisis hun economie en hun financiën nog niet op orde. Een systeemcrisis ligt op de loer. “De banken zijn wat beter gekapitaliseerd, maar de structuur van veel producten is niet veranderd. Als in de Verenigde Staten de huizenmarkt instort, zullen opnieuw banken eraan gaan. Ook bij ons staan nog veel huizen onder water. Als de vastgoedmarkt instort hebben we een groot probleem.”

Er worden nog altijd slechte financiële producten worden aangeboden. “Er had een financiële transactiebelasting moeten komen. Een kleine belasting op flitskapitaal. Dat niet iemand in tien seconden met zijn kapitaal naar vijf continenten kan gaan om zo te speculeren. Helaas is dat niet gelukt.”

Als dat geld straks niet meer beschikbaar is, zal het heel veel moeite kosten om het idee van dat fonds overeind te houden. Want als de staatsschuld oploopt naar 74 procent, zoals het CPB in het zwartste scenario uitrekent, dan zullen we straks weer moeten bezuinigen.”
https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen

De schuld in de wereld is nog nooit zo hoog geweest het dubbele van voor de crisis van 2008. De mondiale schuld bedraagt in 2019 bedroeg 243.200 miljard. Schuldenberg Wereldwijd is de schuld van alle overheden, burgers en bedrijven samen gestegen tot net onder het record van 247.000 miljard dollar. Met de Corona crisis gaat dit nog eens met duizenden miljarden omhoog.

Welkom in de nieuwe wereld.
Foto Pixabay #waardevolleven