DafalganHallucinaties

Snotteren, koorts, hoofdpijn, al dagen wordt dit appartement geteisterd door teweinigzakdoekenitis.
Nu blijf ik normaal heel ver weg van de maatschappelijk aanvaarde pijnbestrijdingsmiddelen, al is het enkel omdat ik er veel te sterk op reageer, maar vorige nacht ben ik dan toch eindelijk bezweken voor een dafalgan (een otiske, de lightversie). De peuterperdolan bleek dan toch niet te voldoen.

Terwijl lag zoonlief al sinds 15u in zijn bed, koortsig, moe, en volgens mij gewoon onder de invloed van perdolan op een zelfde manier als wat ik heb met dafalgan. Hij is ook niet gewend om medicatie te krijgen, maar soms gaat iets nu eenmaal niet vanzelf over.

Rond een uur of 2 vannacht, werd ik wakker door de alombekende tepeltwist van ons prinsesje, honger, en laat haar ruim drinken tot ze terug in slaap valt. Ik merk dat ik zelf baad in het zweet, en mijn spieren aanvoelen alsof er een continue hamertje tik spel op wordt gespeeld door een halve kleuterklas op amfetaminen. Ik sluip naar de badkamer, en neem er een dafalgan, voor ik terug ga liggen. Het stormt verschrikkelijk buiten.

En dan begint het.