Dag Sinterklaasje.

De schoentjes en zakken waren weer goed gevuld dit jaar,
maar gelukkig, is Sinterklaas weer klaar.
De portemonnees zijn weer leeg, heus het is geen kattenpis,
maar voor een jaartje hoort Sinterklaas weer tot de geschiedenis.

Mag ik nou eens eerlijk tegen jullie zijn?
misschien vinden jullie deze bekentenis niet echt fijn..
Ik heb een hekel aan Sinterklaas en zijn zwarte piet,
dat is echt waar, ik lieg niet.

Nu hoor ik jullie denken, zij is een aanhangster van die donkere mevrouw,
maar dat idee zal ik de wereld uit halen, heel gauw!
Want als ik iets erg vind aan dit hele festijn,
is het wel dat de zwarte pieten niet meer zwart mogen zijn.
Totdat men over een paar jaar alleen nog maar witte pieten ziet,
oh nee, dat is discriminatie, waarom mogen zwarte pieten niet?
Dan beginnen we weer van vooraf aan,
net zo lang, tot er ook weer zwarte pieten bestaan.

Die Sint zelf, is volgens mij best een goede vent,
want ook ik ben als kind enorm door hem verwend!
Het is meer het verhaal om deze man heen,
dat maakt, dat ik liever had dat hij verdween.

Maar he, daar kan ik allemaal nog mee leven,
het is alleen zwarte piet die me doet beven.
Ik vind hem zo ontzettend eng, met zijn gekke pakje en zijn pet,
dat wanneer hij aan komt lopen, ik het al op een rennen heb gezet.
Gelukkig gaat de tijd van Sinterklaas altijd erg snel,
want de maand van Sinterklaas is voor mij een pure hel!
Het hele jaar door,
ben ik nergens bang voor.
Tot die zwarte piet weer verschijnt,
ik ben blij als hij nou voor goed eens verdwijnt.

Hoezo ben ik bang voor zwarte piet?
Weet jij het? Ik weet het namelijk niet.
Maar misschien heb ik wel een goed idee,
ik vraag aan Sinterklaas: Neem alsjeblieft mijn angst mee!
Zodat ik volgend jaar ook kan genieten van dit feest,
dat bevalt me toch het meest!