Omdat ik momenteel geen inspiratie heb om boeiend of komisch te schrijven, vertel ik eens even iets over mezelf.

In 1997 keek ik door het achterraam van onze vorige woning de achtertuin in. De achtertuin was ongeveer dertig meter diep, en daar was altijd wel iets te zien. Onze honden, of katten, die liepen te dollen met elkaar, een bal, een halfdode muis, of een eekhoorn die ze altijd weer te slim af was.

In de pruimenboom zat ineens een vreemde vogel. Ik kende op dat moment slechts het onderscheid tussen een mus en een mees en dat was het wel. Maar met de komst van die vreemde vogel, wat later een Boomklever bleek te zijn, was een nieuw tijdperk geboren, ‘a new Era’ zoals Arwen uit Lord of the Rings zou zeggen.

Niet veel later kreeg ik eens een boekje, met vogeltjes waar namen bij stonden, en ook een verrekijker voor moederdag. Het was wel iets heel bijzonders, en ik was er dan ook waanzinnig blij mee. Vanaf dat moment had ik iets moois in handen. De hobby van het vogelen maakte me gelukkig, en mijn interesse bleef groeien. Ik werd lid van een vogelwachtvereniging, en ik ging regelmatig mee op sjouw. Al spelenderwijs leerde ik de namen kennen, en de bijbehorende geluiden natuurlijk. Ook na de scheiding bood deze hobby me veel troost en plezier.

Mijn overgrootvader – van vaders kant - was voor de oorlog actief met het vangen van kraaien. Hij kreeg een halve cent per stuk. De boeren waren blij dat er weer wat minder van die zwarte monsters op hun pas gezaaide land rondstruinden. Zou ik het van hem hebben, die vogelgekte? Maar van mij hoeven ze niet dood! Sterker nog, zwarte vogels vind ik prachtig! De Raaf staat voor mij met stip op één. In en in-zwart zijn ze. Ook de enorme Zeearend vind ik geweldig, alleen is die niet echt zwart.

Loading full article...

In dierbare herinnering. En Kauwtjes kun je tam krijgen.
Oh dat is leuk! Moet je wel de tijd voor nemen denk ik...
Wauw wat een prachtig verhaal met uiteenlopende  emoties.
Een bijzonder mooi geschreven persoonlijk vogel verhaal 
mooi , ik hou ook erg van vogels  de vrijheid en de sierlijkheid prachtig !
Mijn moeder heette ook Lenie. Dankjewel.
dat is een mooie gedachte... genen verloochenen zich niet.
Ja precies Marjolein. Dat zeg je goed.
Mooi... vaker gehoord zoiets... ik heb het met een vlinder...
Oh dat is ook zoiets bijzonders!
Dat heb je heel mooi onder woorden gebracht
Dankjewel Hans. Het is ook precies zoals ik het omschreef...
Wat mooi geschreven. 
Dankjewel Schorelaar.  Het kwam er vanzelf uit.
Wat mooi om dit te lezen en vooral ook over je moeder, via de vogeltjes en de natuur toch altijd bij je ❤️
Wat ontzettend mooi geschreven. Fijn om een hobby te hebben, waar je zoveel plezier aan beleeft. En dat van je moeder ontroert me, mooi.
Fijn dat de herinnering aan je moeder zaliger levendig gehouden wordt door je oom en de vogels.
Ja, bijzonder is dat! Dankjewel Soberana.
Mooi geschreven, fijn dat je dat gemis zo een plaats hebt gegeven.
Blij dat jij veel vogels kent, altijd handig omdat ik hier soms een vogel "schiet" die ik niet meteen kan plaatsen.
Kan ik het mooi aan jou vragen :-)
Ja Albert, dat doe ik graag! Ook familie en vrienden weten me te vinden. Dus schroom nooit. 👍
Wat een fijne gedachte
Ja Loes, dat is het ook. Ik plaatste deze al eerder, maar heb de titel en foto veranderd.