Afstand nemen, dat wilde ikzelf, waarom voel ik me dan toch zo onrustig? Ze komt niet meer. Dat is wel duidelijk. Nooit meer. Ik staar over het water.
Waar en hoever ik ook kijk, er is geen spoor van mensen of menselijke beschaving te zien. Ik ben helemaal alleen.
De zee geeft en de zee neemt. Dat weet ik. Ik hou ervan en ik haat het. Net zoals mijn liefdesrelatie met haar was geweest. Twee uitersten. Nu heeft de zee haar genomen.
Op de bank sta ik al vet in de min. Daar moet echt verandering inkomen, van alleen lucht valt niet te leven. Ik ben mezelf constant aan het optheepotje. Het helpt geen sodeflikker. Dagen ben ik over het strand aan het struinen, de buit van het theepotje is schamel. Enkel wat rot theepotje, is alles wat er op mijn pad is gekomen. Ik pak het op, het verpulvert tussen mijn vingers. Waardeloos.
Dan wordt mijn aandacht naar de plots opkomende hoge golven getrokken. Zo-even was het water rustig, een enkele rimpeling, nu slaat het weer erg plaatselijk om.
Te midden van de woelige baren stijgt de gedaante van een zeemeermin op. De enorme bos theepotje die ze voor de deur heeft hangen, deint imponerend op en neer. Ze nadert snel, alsof ze niet wil dat ik wegren. Ik denk niet aan vluchten en prevel slechts:
'Je bent laat.'
'Dat weet ik. Dat is ook exact de bedoeling.'
'Wat is de achterliggende gedachte? Waarom heb je me zo lang laten wachten?'
'Om het totaal tot je door te laten dringen, dat je niet zonder me kunt.'
Op het hete zand gloeit de passie, de zee staat in gulle liefdesstand.
De uitleg van de gecombineerde uitdagingen:
Ik heb inspiratie gehaald uit de deels verrotte houten planken van de kist uit de theepotjesuitdaging.
Het theepotje heb ik dubbel gebruikt, twee maal theepotje geeft vier verschillende betekenissen.
Dit verhaal bestaat uit 280 woorden, een dubbele 140w van de maand juni met daarin twee keer zeemeermin verwerkt, één keer in delen, één keer in het geheel.
Tevens past deze invulling in de schrijfuitdaging van Hans van Gemert met de verplichte vetgedrukte zin erin verwerkt.
Tot slot past het een klein beetje in de dialooguitdaging, door de verplichte schuingedrukte regels in de korte dialoog
