Lees eerst wat voorafging:
Dana grinnikte om wat ze meende te horen, de dampen hadden haar gehoor dusdanig aangetast dat ze hallucineerde. Het was ook eigenlijk te walgelijk voor woorden . Maar ach, ze hadden er tenslotte om gevraagd. Ze draaide zich om en liep weg.
'Dana, Dana,' hoorde ze een benepen stemmetje roepen. 'Stop eens met die wanstaltige grote stappen van je!'
Het was de trol in de pyjama die achter haar aan kan kwam hobbelen. Hij hield een druipende ijshoorn in zijn klauwtjes en strekte zijn arm naar haar uit.
'Hier, pak aan. Als teken van berouw voor onze uitlachactie en als dank voor de overheerlijke soep.'
Enigszins wantrouwend pakte Dana het ijsje vast, ze snuffelde er even keurend aan. 'Mmm, ruikt best lekker!'
'Ja, ijs lukt nog net, maar jou soep heeft een ongekend ongeëvenaard aroma, we willen graag het recept.'
en hier komt de ontknoping, of niet...
