Een vleugje extra
Onze vorken zakken langzaam terug in de heerlijke risotto. Minutenlang blijven we zwijgend naar het midden van de tafel kijken. De pan is nog halfvol. Mijn man pakt razendsnel een deksel en schuift het op de pan.
'Zag jij wat ik zag?'
'Zie je het niet meer dan?'
'Zie jij het nog?' We durven geen van tweeën wat we zagen te benoemen. Alsof het stilzwijgen de aanwezigheid teniet zal doen. Eindelijk herpakt mijn man moed.