'Dat kan toch onmogelijk. Heb je dat wel goed?'
'Ja, ik heb precies de juiste route gevolgd, hier moet het zijn dus, ons herfstvakantieadresje.'
Hij laat zijn vinger over de beduimelde plattegrond glijden.
'Dit? Dat meen je niet! Weet je honderd procent zeker dat je de kaart niet ondersteboven gehouden hebt?'
'Verdorie, Dana, je weet toch wel dat ik een kei ben in navigeren? Jij hebt zeker de paddenstoelen verkeerd geteld? Bij het tiende elfenbankje moesten we linksaf.'
'Elfenbankjes? Ik dacht dat je toch echt oesterzwammen had gezegd.'
'Nee!!! Die zijn hier toch helemaal niet!'
'En wat is dat dan?' Ik wijs lukraak naar iets roods met witte stippen.
'Dat is een vliegenzwam. O, Dana toch. Nu kunnen we weer helemaal naar het beginpunt gaan.'
Ik haal mijn schouders op, ben allang blij dat ik niet omhoog hoef te klauteren.
