Gewoonweg crimineel
Met open mond sta ik hem aan te staren, ik kan mijn oren niet geloven. Zo bizar, zo oneerlijk, zo onbenullig. Dit kan hij eenvoudigweg niet menen. Dit is meer dan ik aankan. Gewoonweg crimineel.
Niet in staat om er iets tegen in te brengen sta ik aan de grond genageld. Een traan welt op in mijn ooghoek, hij biggelt traag over mijn wang en trekt daar een spoor van verdriet. Mijn keel voelt dichtgeknepen, mijn hart vult zich met pijn.
Wanhoop en ongeloof maken plaats voor verbolgenheid. Opgekropte emoties barsten uit in razernij. Dit onrecht kan ik niet over mijn kant laten gaan.
Loading full article...
Die ontknoping zag ik dus niet aankomen :-)