'Mevrouw Martens, zoals afgesproken zijn er geen opnames gemaakt van uw therapeutische behandeling, uw man krijgt niets te horen, mijn beroepsgeheim laat me geen andere keuze. U weet wat u te doen staat. Wil de bestrijdingsmethode aanslaan, zult u met de billen bloot moeten. Mijn taak zit erop.'
Met een ferme handdruk nam de psychiater afscheid.
Ik had mijn goede voornemens al klaar. Januari zou mij genoeg mogelijkheden bieden om met een brandschone lei te beginnen. Mijn geweten zou kraakhelder worden, ik voelde het al aankomen bij het contoleren van het nieuwe 140w woord. Voor wat extra spanning had ik mijn keuze op een concurrerend woord laten vallen, vertrouwende dat de doorslaggevende stem die van de waarnemende beheerder zou zijn.
Steenkoud werd ik toen de slinkse schavuit op het laatste nippertje switchte. Had ik mij toch te vroeg rijk gerekend.
