Een hele tijd is het stil geweest rond mijn persoontje. Af en toe kwam ik wel eens om het hoekje kijken, sporadisch las ik hier en daar wat, schrijven deed ik nauwelijks meer op Yoors. Tot ik in mijn mailbox een berichtje vond. Van Hans. Dat hij de maandelijkse uitdaging van Vlindertje overgenomen had, en dit jaar opende met een (gruweldegruwel) steekwoordenuitdaging. 

'Misschien schrijf ik er wel eentje,' zei ik nog. In mijn hoofd wist ik wel dat ik mezelf giga voor de gek hield. Eentje? Dat zou me niet lukken. Zoals bij elke verslaving het geval is, is dit ook zo bij een steekwoordenverslaving.  Wanneer je er eenmaal weer aan begint, kan je het onmogelijk bij eentje houden.

Ik neem niemand iets kwalijk, echt niet, ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen obsessies. 

Om mezelf enigszins in toom te houden heb ik een manier bedacht om het schrijven moeilijker te maken. De zeven yoga-achtige posities oefende ik eerst even. Moest er wel zeker van zijn dat het mij überhaupt zou lukken, met mijn lenigheid en souplesse had ik het natuurlijk al snel onder de knie. En daar ging ik van start.  Ik lag op de grond, zwaaide mijn benen op, raakte met één voet het plekje boven mijn hoofd. Ging weer staan. Positioneerde mijn toetsenbord precies op dat punt waar mijn teen de grond geraakt had en ging weer liggen.

Het was moeilijk typen, maar het was te doen, en het beschermde me goed genoeg om niet dramatisch veel bloggen te schrijven. Zo kwamen alle zeven verhaaltjes in de verschillende posities tot stand.

Voor degenen die het gemist hebben, zal ik hieronder de afzonderlijke stukjes plaatsen, bij iedere positie een verhaaltje, allemaal geschreven met de volgende acht woorden:  Schaar -  Tafelkleed - Winkel - Tandpasta - Yoghurt -  Lucifer - Mat en Programma.