Het is een prachtige junidag en het zonnetje schijnt al volop. Het is nog een beetje fris als Geert op zijn fiets stapt. Het vest is nog wel even nodig maar kan later makkelijk in de fietstas opgeborgen worden. Hij heeft nog geen vaste bestemming.
Tijdens het fietsen ziet hij een bordje dat leidt naar een rommelmarkt. Nieuwsgierig wordt het stuur de juiste richting in gebracht en niet veel later kan het snuffelen beginnen. Wat oude lampen, een bloempot met rozen en wacht... is dat een zeemeermin?
Angst beneemt zijn adem. Wat doet dat wezen hier op het droge? Hij kijkt vertwijfeld om zich heen, waar is zij? Want het moet met de obsessie van zijn vrouw te maken hebben, overal en altijd themawoorden! Zij heeft die min hier verstopt.
Nou zit hij in de penarie. Geert heeft Dana wijs gemaakt dat hij alles wat met rommel te maken had verafschuwde, hoe kan hij dit uitstapje dan verklaren?
Geert duikt naar beneden, mogelijk is hij nog niet gespot en is vluchten nog een optie. Hij kruipt tussen bakken met rotzooi door naar de uitgang. De arme man springt op zijn fiets en racet naar huis alwaar Dana hem opwacht. Gelukkig, ze is gewoon thuis. Nou zijn slijmtechnieken toepassen.
'Waar ben jij geweest?'
'Nergens speciaal, ik heb wat rondgefietst.'
'Nog iets interessants te melden?'
'Ja, raad eens wat ik in de Vecht heb gezien?'
'Toch geen...'
'Jawel, een zeemeermin!'
Jubelend gejuich brengt Dana ten gehore. 'O wat gaaf, ik wist wel dat het me zou lukken om je tenminste één meermin te laten zien. Je moet me er alles over vertellen, alles.'
De voorgenomen paaimissie is geslaagd, zijn Dana is blij.
Dit verhaaltje past in verschillende uitdagingen: de schrijvelarijuitdaging: 'snuffelen op een rommelmarkt' en 2 x 140 woorden met themawoord: zeemeermin.
