#schrijfuitdaging  

Het kan niet langer. Negeren en de andere kant op kijken werken niet meer. Ingrijpen is noodzakelijk. De schaars geklede werknemer moet op het matje geroepen worden. Met kloppend hart ontbied ik hem. Ik zal mijn rug recht moeten houden, me niet af moeten laten leiden door zijn ontblote edele delen. Naar zijn gezicht kijken, houd ik mezelf voor, je ogen niet af laten dwalen naar lagere regionen.

Met een tandpastaglimlach betreedt Rick mijn kantoor. Streng kijk ik hem over mijn brillenglazen aan.

'Meneer G., ik moet een ernstig woordje met u wisselen.'

Loading full article...

geweldig 
Hahaha, lucifers horen in een doosje. Geweldig!
Ja toch? Niet dan?
en kwam de hint over??
Welke hint (grinnik)
Ik durf het eigenlijk niet te zeggen maar ik vind hem een engerd
smaken verschillen (grijns, ben het eigenlijk wel met je eens hoor)
Heerlijk, wat een leuke schrijfstijl.
Dank je wel, Schorelaar
Ik vindt je verhaal erg boeiend geschreven en met een hele leuke afsluitende zin, toverde een glimlach op mijn gezicht ;)
Dank je, ik verraste mezelf er ook mee, Diaantje
Lekker spannend zeg! Doe je al lang schrijven?
Zes jaar geleden schreef ik mijn eerste verhaaltje , ook voor een schrijfuitdaging, de reacties stimuleerden me om vaker te schrijven. Nu kan ik geloof ik niet meer zonder, mag het erg graag doen.
Hahahaha, dit vraagt natuurlijk om een vervolg....
blijf vragen, E....chris, misschien dat het er dan vanzelf van komt
Hahaha, ik dacht wat Albert al typte.
zie dan de reactie die ik bij hem intypte
Bedankt voor het lachen.
Heerlijk, weer een heel erg leuk verhaal.
Het is wat, al die afleidingen op de werkvloer :-)
Het zou verboden moeten worden, maar het levert wel weer schrijfvoer op
Heel mooi geschreven. Tja zo´n doosje met een strijkertje.
De pest is dat ze als ze éénmaal afgestreken zijn, ze zo verkoolt zijn. Er zijn mensen die zelfs de afgestreken lucifers weer terugdoen in het doosje, daar moet ik niet te lang over nadenken, grijns