Ontvlambare lusten
Het kan niet langer. Negeren en de andere kant op kijken werken niet meer. Ingrijpen is noodzakelijk. De schaars geklede werknemer moet op het matje geroepen worden. Met kloppend hart ontbied ik hem. Ik zal mijn rug recht moeten houden, me niet af moeten laten leiden door zijn ontblote edele delen. Naar zijn gezicht kijken, houd ik mezelf voor, je ogen niet af laten dwalen naar lagere regionen.
Met een tandpastaglimlach betreedt Rick mijn kantoor. Streng kijk ik hem over mijn brillenglazen aan.
'Meneer G., ik moet een ernstig woordje met u wisselen.'
Het is wat, al die afleidingen op de werkvloer :-)