Lees eerst wat vooraf ging

'Dnna, woue woe wie, sja sjeu, mompel mompel, deu...'

Met glazige ogen kijk ik Harry aan. Waar heeft ie het over? Wat is er met mij aan de hand? Komt het misschien door een overbelasting door al die onzinnige groepsgesprekken die ik gevoerd heb? Of ligt het aan een gecrashte laptop, dat de woorden niet goed opgeschreven worden in dit verhaal? Of is er wellicht iets anders aan de hand?

'Wat zeg je? Ik versta er geen bal van.' Dan realiseer ik me dat ik nog steeds wattenstaafjes in mijn oren heb zitten, ik haal ze eruit. 'Sorry, kan je het nog een keer zeggen, hoorde je net met een pluisruis.'

Loading full article...