Over Hazelnootje en diervriendelijke muizenvallen

436 · 4 min read · 24 Nov 2019 · 25

Eindelijk thuis, maar het is zo donker dat ik geen hand voor ogen kon zien. Op de tast zoek ik naar een lichtknopje, nergens te vinden. Had ik de mijnwerkershelm maar meegenomen, dan had ik altijd licht bij me gehad, maar eigenwijs als ik ben, heb ik dat cadeautje op mijn nachtkastje laten liggen. Nog een weekje, dan is de novembermaand weer afgelopen en ben ik verlost van de steeds maar terugkerende duisternis.

'Hazelnootje, Hazelnootje,' roep ik, maar ik krijg geen reactie. Geen enkele. Doodsbenauwd dat ik hem onder mijn voeten krijg, kruip ik op handen en knieën naar de trap, voorzichtig treetje voor treetje klauter ik naar boven, naar mijn slaapkamer, naar de reddende helm. Hebbes.

Loading full article...