'Nee, hè,' mompelt Astrid wanneer ze mij binnen ziet fietsen. Ze slaat een zoemende mug weg en doet een wasknijper op haar neus. Waarom? Geen idee, wellicht een ludieke manier vliegend gespuis te verjagen. Inwendig grinnik ik. Het zou natuurlijk ook mogelijk zijn dat ze denkt dat ik Lucifer meegenomen heb. De voorgaande keren attendeerde ze mij op de onaangename geur van het beest.
Astrid trekt een verveeld gezicht, ze heeft er overduidelijk geen zin in. Zou ze me zat zijn? Lijkt me praktisch onmogelijk, de laatste keer schudde ze me nog enthousiast de hand, ik voelde een klik. Echt! Het moet aan iets anders liggen.
Professioneel als altijd herstelt de presentatrice zich en vervolgt: 'Neem plaats, Dana, geen partner deze keer?'
'Nee, ik ben alleen. Zelfs met mijn grote bloemkolen kan ik niemand aan de haak slaan die met mij zou willen spelen,' antwoord ik een tikkeltje ondeugend. 'Laten we meteen beginnen, of zijn de twaalfletterwoorden al op?'
'Onze vocabulaire is groot genoeg.' Astrid zet haar beminnelijke glimlach weer op, al het kost haar moeite. Ik zie afkeur in haar ogen en proef weerzin bij mijn o zo beeldende taalgebruik. Heb ik me misschien vergist? Is het allemaal fake? Doet ze het enkel en alleen voor de eurocenten?
'Ik bespeur lichte aversie, terwijl ik bij ons afscheid op het plein, toch duidelijk genegenheid dacht te herkennen.'
Astrid aarzelt even. Alsof ze zich geen houding weet te geven en vraagt me klungelig: 'Trek in een bakkie leut met een stukje walnoottaart?'
Razendsnel tel ik in mijn hoofd de letters. Tuurlijk, walnoottaart heeft er precies twaalf. Stiekem spiek ik even op het vragenbriefje.
1. In welke Britse televisieserie uit de jaren 60 vertolkten Patrick Macnee en Diana Rigg de karakteristieke rollen van John Steed en Emma Peel? Ja, precies, de W van de Wrekers.
2. Wat is het eerste woord van het traditionele leesplankje? Makkie, de A van Aap.
Dan zie ik Astrids vragende blik. Ze wacht nog altijd op een antwoord.
'Nee, dank je, volgens Ingrid ben ik allergisch voor noten. Trouwens, ik denk het woord al te weten.'
'O ja? We zijn nog niet eens begonnen.'
'Ik vrees dat het je ontglipt is bij het aanbieden van iets bij de koffie. Ik weet de eerste letters ook al, de W en de A.' Ik zet mijn meest triomfantelijke smile op. 'Het kan niet missen.'
Maar in plaats van achterover te vallen van verbazing, fronst Astrid haar voorhoofd en pulkt met een pincet wat smeer uit haar oor.
'Hoezo de eerste letters? Je weet toch dat ze nog niet op de juiste plaats staan? Je kent de regels toch wel? Ik had je slimmer ingeschat. Maar bespaar je de moeite, je krijgt het woord cadeau; afwasborstel, en ja, daar zitten ook een w en een a in. Maar ik smeek het je, ga alsjeblieft jezelf nooit nogmaals kandidaat stellen. Goedendag Dana!'
Pfft, wat een kapsones heeft die Joosten toch, dan nog liever terug in de sleur. Ingrid here i come.
in 500 woorden (excl. titel) geschreven voor de volgende uitdaging:
