Zien zonder gezien te worden. Onopgemerkt observeren. De fuut foetert, de eend vreemd in de bijt. Gans de Nijl en die-hard ijsvogel exemplarisch voor de #watervogels in het roerdompgebied. De flamingo bekent kleur waar de pinguïn een groot grijs geslacht garandeert. Onverrichter zake oogt de ooievaar ontspannen in trek voor een regelrechte renaissance. Op een kluitje de rietgors gorgelend genietend van de natuurlijke nattigheid. Wijd open de kraanvogel kletter en klapper kniediep kabbelend.

Van binnen naar buiten in mijn element uitzinnig van vreugde vanwege vogelvrijheid. Het oog wil ook wat en spiegelend vlak valt de straal van de zon op het gladde ijs dat smeltend stilleven. Snavels en bekken, broedende staartpennen, verenpracht verroering volop.

Wat zien ik? Diverse pluimage, het hele eiereten, tot ik er kraaienpootjes van krijg aan de rillerige randen van mijn eksterogen. Neem een vlucht, luchtig gegrond en de drijfveer het water. Geen hobby, uitgevogeld.

Existentiële vragen als wie was er eerst, de koekoek of het ei? De roep om eigenwaarde in de uitterwaarde is als die van een waard zo gastvrij wantrouwend. Een ransuil knapt zichzelf, de Canadese gans spreekt bevrijdend Engels maar ook Frans en de wulpen vluchten voor de regen.

Een oeverzwaluw maakt nog geen zomertaling maar gaat aan de kant voor de neuriënde nachtegaal. Een blauwe maandag voor de gelijknamige reiger die last van opvliegers lijkt te ervaren. In de aalscholverte hoor ik de tuinfluiter met het eindsignaal. Vanavond op tijd mijn nest in.

Loading full article...