Dit korte vervolgverhaal begon met het achterblijven van een roetveegpietje in Nederland bij de kerstman. In het vervolg kwam zij uiteindelijk in de boom op de Noordpool te hangen.

Hoe gaat het verhaal in dit inmiddels 4e deel verder...?

Als je dit leest denk je misschien: wat is dit voor luguber verzinsel. Een mooi versierde kerstboom… daar is toch niets mis mee?

Jammer genoeg zit er echter meer achter dan je zou denken. Er is namelijk behoorlijk wat scheefgegroeid in de loop der eeuwen.

Een groot deel van het kerstverhaal zoals wij dat kennen is immers niet origineel. Daarin zit voor mij ook de link naar de toren van Pisa.

Ergens rond het jaar 300 was Constantijn keizer van het Romeinse Rijk. Hij zag in dat hij de christenen niet eenvoudig kon stoppen.

Daarom koos hij voor de listige weg, vlak langs de lijntjes.

Hij plakte een christelijk etiket op het in vele delen van zijn rijk gevierde feest van de zonnewende. Dat werd het kerstfeest, zoals wij dat in verfijnde vorm nog steeds kennen.

Een van de overgenomen aspecten waren de ballen in de kerstboom. Die kwamen daadwerkelijk in de plaats van de aan de goden geofferde baby’s.

Maar er is nog meer, wat ik in het laatste deel van dit vervolgverhaal kort aan zal stippen.