De twee weken kweek zat er op en zo moest ik 24 november, twee dagen voordat ik 50 jaar werd voor de uitslag komen in het ziekenhuis. Nou, ik kan je vertellen dat het allemaal niet zo fijn was. De arts keek al zorgelijk toen we binnen kwamen en vertelde als eerste het goede nieuws dat mijn lymfeklier in ieder geval schoon was. Het eerste wat ik dacht dan zijn we met de trein in Haren gestopt, dat was de eerste stop van die intercity van Groningen naar Den Haag. Godzijdank!

Echter de knobbel die in mijn borst zat, was foute boel en meteen doen we het goed en gaan we voor de ergste vorm die er bestaat, dus het snelst delende en zo werd het gesprek over wel of geen chemo in verband met mijn fibromyalgie en dat dit niet echt een goede combinatie zou zijn meteen van de tafel geveegd. Er was geen keus en vier chemokuren elke drie week werd het plan, te beginnen over twee week. Ik was nog lang niet sterk en fit genoeg om aan die chemo te beginnen en had nog steeds erg veel pijn aan mijn wond en borstkast. Na de chemokuren volgt vijf jaar lang hormoonbehandeling, elke dag één pilletje die ervoor moet zorgen om de eventuele losse boze celletjes die er nog ronddwalen of de kop weer opsteken dood te maken en dat zo te houden…

Die dag kreeg ik een machtiging mee voor nieuwe borsten, siliconen prothese. Thuisgekomen meteen een afspraak gemaakt en dit kon samen met een kennis van mij waar zij toch al een afspraak had. Dus een paar weken later had ik nieuwe borsten en dit lijkt net echt. Ze nam alle tijd en gaf advies voor de bijbehorende bh’s om af te wisselen en hoe of je de protheses er het makkelijkste in kon krijgen.
Een paar weken later kwam die kennis mij eten brengen en keek naar mijn borstkast en vroeg;
‘Waar zijn je borsten?’
‘Boven in de boekenkast,’ zei ik, ‘want met al dat opgehoopte vocht zitten ze me even niet lekker.’
‘Ach,’ zegt zij, ‘die van mij slingert ook weleens door het huis heen.’

We houden de humor er maar in, anders kom je in dit traject echt niet ver.
Blijf positief en voor jezelf lief!


Ook kreeg ik een machtiging mee om een pruik uit te zoeken, omdat mijn haar zo goed als zeker uit zou gaan vallen. Later besloot ik geen pruik te nemen, omdat ik rondom mij heen hier nogal wat klachten over hoorde en het toch aardig veel geld kostte bovenop de vergoeding die je kon krijgen. Weggegooid geld dus en zo kocht ik via Temu een paar mutsjes alvast voor de zekerheid. Goedkoop en goed, later nog meer besteld daar.

Loading full article...