Gespannen kijk ik over het dal uit. Zal het lukken? Een diepe zucht ontsnapt me, wat een opluchting zal het zijn wanneer dit drama eenmaal achter de rug is. Al mijn opgespaarde centen heb ik ervoor over gehad. Met bonkend hart was de afspraak gemaakt, het geld overhandigd, de aanwijzingen voor herkenpunten genoemd. Het is de enige manier voor me om voorgoed van haar af te zijn. Het blok aan mijn been was niet meer mee te slepen, de molensteen om mijn nek was veel te zwaar geworden. En ik kan het gewoonweg niet aan om het klusje zelf te klaren.

In mijn hoofd speelde het gesprek met hem weer af.

'Heb je het afgesproken bedrag meegenomen?'

'Ja.'

'Hoe herken ik haar?'

Loading full article...

Goed verhaal! En spannend!
Dank je< Enrique
oh neee......ik ben ontroostbaar!!
oh neee... (troost je, het is slechts een verhaaltje)
Oei! Foutje.... wel slordig.
Niet zorgvuldig genoeg, helaas pindakaas
Jeetje, wat eindigd dit spannend...................
Dank je, Diaantje
Zo zie je maar, check en dubbelcheck....
Heel spannend geschreven!
Ja, al doende leert men, 'ik' zal beslist niet weer in de fout gaan
Neeeeeeeeeeeeeeeeee...... ik hoop op een vervolg........
Neeeeeeeeeeeeeeee...... geen vervolg, het eind is zo perfect
Alweer een mooie invulling, Dana.
Goed geschreven.
Dank je wel, Katrien