Eén van de paarden had de omheining weer eens gesloopt door er gewoon in te gaan hangen waardoor één van de isolatoren was afgebroken. gelukkig had ik er nog een paar. Om deze in een houten paal te draaien heb je best wat kracht nodig: zowel duwen als draaien.
Ik bedacht me dat er eigenlijk geen handig gereedschap is voor vrouwenhanden en vrouwenkracht. Ik bedenk altijd ter plekke hoe ik met wijsheid zo'n klusje ga klaren: wie niet sterk is, moet slim zijn.
Ik begrijp dat niet. Mannelijke energie zonder vrouwelijke energie kan niet bestaan (en andersom net zo), maar het vrouwelijke is toch nodig om een nieuwe creatie te manifesteren.
Dit gaat van letterlijk nieuw leven te creëren tot het verwezenlijken van een idee.
Ik zie het in de kudde. Elk paard is even waardevol en er heerst gelijkwaardigheid terwijl ieder lid van de kudde zijn eigen functie in het geheel heeft. Er is geen functie die belangrijker is dan de andere, dus ook geen hiërarchie, dominantie en / of concurrentie.
Wie heeft dat dan bedacht? Dat alles in de maatschappij tot in detail gebaseerd is op de dominantie van mannelijke energie?
Wie of wat is er zo bang voor het vrouwelijke? Voor de kracht van de vrouw?
In het verleden bestempelde men mij als 'Zwever'.
Ik ben echter een Kosmische Reiziger op aarde.
