Lupa (Latijn voor „wolvin”; meervoud: Lupae) kan verwijzen naar: een vrouwelijke wolf (Canis lupus).

Heilige wolvin uit de Romeinse legende, verpleegster van de vondelingtweeling Romulus en Remus.
Lupa's tempelhoeren waren lupen, soms koninginnen (of hogepriesteressen) genoemd in afgelegen steden van het rijk.

Lupa's grootste festival was de jaarlijkse Lupercalia, gevierd in de Grot van de Wolvin, met orgiastische riten om de vruchtbaarheid van het jaar te verzekeren. Na deelname aan de ceremonie reisden naakte jongeren door Palatijnse steden om ze te „zuiveren”. Misschien was dit de reden waarom, nadat Lupa's festival rond 496 door de christelijke kerk werd aangenomen, het werd hernoemd het feest van de Zuivering van de Maagd .


Lupercalia, dat ook is afgeleid van de Latijnse wortel „lupus”, wat „wolf” betekent, begon in de grot genaamd de Lupercal, waar Remus en Romulus theoretisch door Lupa werden gezogen. Daar kwamen twee groepen mannen (die later door Julius Ceasar tot drie werden samengevoegd), de Luperci Quinctiales en de Luperci Fabiani, bijeen en offerden een geit, en vaak een hond. De geit zou het vruchtbaarheidsaspect van het ritueel vertegenwoordigen, vooral omdat geiten heilig waren voor Pan of Faunus, een vruchtbaarheids- en lustgod. De hond is obscuurder, al wordt gesuggereerd dat hij werd opgeofferd omdat honden worden gezien als de vijand van wolven. Het bloed van het offer zou op de Luperci worden gesmeerd en er zouden reepjes van de huiden worden gemaakt om als kleine zwepen te gebruiken. De Luperci lachten en smullen vervolgens van het vlees voordat ze aan hun ritueel door Rome begonnen via de „heilige weg”, de Palatijn. Terwijl de Luperci door de stad renden om de stad te zuiveren, sloegen ze gehuwde vrouwen met de huidriemen die ze bij zich hadden. Dit was bedoeld om de vrouwen vruchtbaarheid te geven, zoals te zien is op de onderstaande afbeelding:

Loading full article...