De kosten van dakloosheid
Uit een rapport dat werd gepubliceerd in The Lancet over de gezondheid van daklozen in landen met een hoog inkomen op 24 oktober 2014 blijkt dat in Europa 4 miljoen mensen jaarlijks dakloosheid ervaren en in de Verenigde Staten worden 3,5 miljoen mensen met dakloosheid geconfronteerd.
In de Europese Unie zijn er 400 000 mensen momenteel minstens 1 nacht dakloos,
in de Verenigde Staten ligt dat aantal op 600 000.
De gezondheid van daklozen daalt bijna even snel als de bevolking toeneemt!
Hun gezondheid - beter gezegd het gebrek daaraan- heeft een negatief effect op de samenleving als geheel en voor de kosten van de Gezondheidszorg in het bijzonder, door het simpel feit dat daklozen de duurste acute verzorging nodig hebben op een bepaald moment, en ook zorgen voor langere ziekenhuisopnames.
In tijden waarin de politiek de mond vol heeft van besparingen lijkt me dit geen onbelangrijk gegeven!!!
Maatschappelijk werk kon mij niet helpen want ik had geen adres. De huisarts had 2 riedeltjes: welke pillen wil je hebben en : je moet naar maatschappelijk werk die op haar beurt dan weer zei: je moet naar de huisarts. De crisisopvang: Je moet doorgestuurd worden. Tja door wie dan? De GGZ: je hebt geen hulp nodig, je kunt het wel alleen. Je bent te duur ( te veel trauma's). en ook: Je hebt al je trauma's al verwerkt.
Er was niet 1 instantie die zei: laten we eens om de tafel gaan zitten en kijken wat u nodig heeft en hoe we dat kunnen regelen.
Een basis inkomen zou mij niet geholpen hebben, een helpende hand wel. Of zoals in een andere blog: een daad van compassie.
Ik ken veel daklozen hier in de stad, met meerdere heb ik ook gesprekken gevoerd en ik word daar nog steeds niet vrolijk van.
Wat ik gemist heb is het vertrouwen in mij als hulpvrager. Het vertrouwen dat ik zelf het beste wist/weet wat ik nodig heb.
Nu heb ik een dak boven mijn hoofd waar ik erg blij mee ben en "gratis" geld,( bijstand waar ik niet blij mee ben, omdat het nooit zo ver had mogen komen). De hele toestand heeft een diepe wond geslagen en dat geldt voor meer daklozen. Sommigen strijden nog voor een beter bestaan, anderen hebben het allang opgegeven.
Dan is er daarnaast nog een grote groep die er financieel echt niet uitkomen of de problemen thuis of op het werk niet meer kunnen behappen.
Wat is de maatschappij dan toch verziekt dat zoveel mensen dan op straat komen.
Basisinkomen zou idd een veel betere oplossing zijn.