De avondschemer valt, dunne regendruppeltjes vallen naar beneden.
Onze bazen maken zich klaar voor bed, lichten beginnen te doven.
De schild dragende buur zijn lichtje knipt ook uit, nog een laatste watergeluid.
Een wezen dat de bazen 'schildpad' lijken te noemen, vlijt ook zijn kopje neer.
Maar onze oogjes gaan helder open.
Tegen de tijd dat de bazen de trap op aan het wandelen zijn, zit ik Mera, al klaar in mijn startblokken!
Nog een laatste tree, een laatste geluid van de deur die toe gaat.
En daar ga ik!
Ik loop voor mijn leven in het steeds draaiend wiel, rond en rond.
Het gevoel van alles geven, al mijn overbodige energie eruit gooien. Het laat me leven.
Hexa en Luna genaamd.
De luide baksteen in het loopwiel wekt hun energie, en zelf flitsen ze alle kanten op.
Plateau op en af, tralie omhoog en omlaag.
Twee witte pluisjes bruisend van energie worden witte schimpjes, de knaagmarathon komt om de hoek loeren.
Alles vliegt in het rond, alles moet kapot!
We zijn zo druk in de weer met alles dat we de tijd vergeten. Maar weldra staat klaasje vaak ook aan onze deur te geeuwen.
De tijd is gekomen, met ons drietjes sluipen we in het laatst overgebleven hoekje.
We morren nog even en kibbelen een laatste keer. Staarten druk opzoek naar een goed plekje.
Boven gaat een licht geluidje af, een deur glijd open.
Voetstappen gaan van de trap af, stil onze kant op gekomen.
Zonnepitjes en palmboompjes.
Gemaakt door Ilexstingsalot, 08/10/17
