De mens!

Ons fysieke lichaam is van materie gemaakt, en omdat de materie onderhevig is aan de tijd, 

verslijt, verbrokkelt en ontbindt het.

Dat noemen we ouder worden, en rimpels, grijze haren, reumatiek enz. zijn de duidelijke tekenen van deze veroudering, wat uiteraard geen aangename vaststelling is. 
Wij bestaan echter niet alleen uit een fysiek lichaam en, ook al ligt zijn veroudering in de natuurlijke orde der dingen, innerlijk is er niets dat ons verplicht om net zoals het lichaam ouder te worden. 
Er is dus geen reden tot ongerustheid!
De personen die elke dag voor hun spiegel chagrijnig worden van het knagen van de tand des tijds, zijn in het algemeen innerlijk al verouderd. 
In plaats van zich te bekommeren om het in stand houden van wat er in hen warm en levend is, hun hart, vereenzelvigen zij zich met hun lichaam, met de materie. 
Het is echter hun hart, niet hun lichaam, dat maakt of ze jong of oud zijn, en als hun hart ouder wordt, komt dat omdat ze het dat toestaan. 
Om niet ouder te worden, moet je je liefde voor de levende wezens en de dingen behouden, nooit je belangstelling, je nieuwsgierigheid naar het leven verliezen, dat overal zo rijk en overvloedig aanwezig is.