De omvang van de L.A. brand is bijbels

Net als de Grote Brand van Londen in 1666, zal de Grote Brand van Los Angeles 500 jaar lang herinnerd worden. De omvang van de brand is bijbels. Deze historische branden zullen Chicago en San Francisco vergezellen aan de top van een berucht register van Amerikaanse verwoesting. De branden verspreiden zich nog steeds, ze groeien nog steeds. Er is geen precedent en geen vergelijkbare gebeurtenis qua omvang, kosten of schade die ooit in Amerika heeft plaatsgevonden. Geen. De "Grote" kwam, maar het was geen aardbeving die de hel veroorzaakte, het waren januariwinden die een stormvloed van vuur met zich meebrachten.

Het ergste scenario is aangebroken en laat niemand je vertellen dat het onvoorzien was. De brand was volledig voorspelbaar en uiteindelijk onvermijdelijk. In feite was het het lot. Dat zeg ik niet lichtzinnig. De winden hebben Armageddon gebracht en een wreed oordeel over het genie en de arrogantie van de mensheid die een Hof van Eden bouwt, en de toorn van de schepping tart. Daarom heb ik zo vaak over de Titanic geschreven. De lessen zijn blijvend — ook al waren de lessen vluchtig. Er is een oud gezegde over wat in Californië begint en zich uiteindelijk verspreidt naar elke uithoek van de Verenigde Staten. Er zit veel waarheid in het gezegde. Denk aan de immense technologische, culturele en wetgevende uitvinding die uit de Golden State is voortgekomen. De staat is de thuisbasis van 39 miljoen Amerikanen. De economie staat internationaal op de vijfde plaats, na de VS, China, Duitsland en Japan. Op basis van het bruto binnenlands product (bbp) van Californië is groter dan dat van al deze landen.

Ik hou van Californië, en dat al vanaf het moment dat ik er voor het eerst voet zette, meer dan 30 jaar geleden. Een van de grote voorrechten in mijn leven is dat ik al vele jaren in Californië woon en elk deel ervan heb verkend. Mijn politieke carrière heeft me naar bijna elke stad en spookstad in de staat gebracht. Ik leidde Arnold Schwarzeneggers herverkiezingscampagne voor gouverneur in 2006 — de laatste keer dat een Republikein voor dat ambt werd gekozen. Dat was bijna 20 jaar geleden. Er is geen andere plek ter wereld als Californië. Haar schoonheid is net zo prachtig als haar gevaren dodelijk zijn. Het is de laatste jaren in de mode geraakt om Californië af te kraken.

Het bestuur van de staat is een grap, een karikatuur en een MAGA-oorlogskreet geworden. Een van de grote grotesken en domheden van onze tijd is het enorme aantal MAGA-politici die openlijk minachting hebben voor de economische, technologische, sociale, culturele en innovatieve oven van het land. Er is geen scenario waarin Amerika slaagt met een falend Californië. Alleen een idioot zou ervoor juichen dat Californië faalt of verbrandt, en tragisch genoeg is er in Amerika geen tekort aan dwazen die voor beide juichen. Californië is een mythologisch land. Het is een plek van sublieme schoonheid en diepe complexiteit. Het is de meest complexe staat in de meest complexe natie in de geschiedenis van de wereld. Het is een plek waar één politieke partij heerst.

Eén partij regeert corruptie, incompetentie, middelmatigheid, arrogantie, aanspraak en waanideeën. Natuurlijk is de California Republican Party al lang een verzameling van dwazen, complotdenkers, ideologische clowns en rare snuiters die de opkomst van hun federale broeders hebben ingeluid. Californië is een plek waar MAGA geen enkele invloed heeft. Er zijn 60 Democraten van de 80 zetels van de State Assembly, 30 van de 40 zetels van de State Senate. Er zijn acht gekozen statewide officials, en elk van hen is een Democraat. Dit zijn epische supermeerderheden. Sacramento is niet Washington, DC, en het is ook geen proxy-front in het MAGA-drama dat wordt geproduceerd door corporate media-mandarijnen die westerse staatskwesties zoals brand, water en droogte met evenveel vastberadenheid negeren als ze de opioïdencrisis negeerden en Trumps opkomst aanwakkerden. De beschuldigingen beginnen pas in Californië. Ze zullen veel erger worden, want wat duidelijk zal worden is dat de mislukkingen episch, systemisch, zo duidelijk als de dag, volledig genegeerd, weggewenst en aan hun lot overgelaten waren tot het moment van de catastrofe.