De paden op, de lanen in....

Vorig jaar zijn mijn vriend en ik begonnen met mooie, leuke en vooral lange wandelingen te maken, met als doel deel te nemen aan de Nijmeegse Vierdaagse. Doordat ik ziek werd en daardoor ook het lopen niet meer lekker ging, hebben we die droom ff uitgesteld en hopen we volgend jaar wel van de partij te kunnen zijn.

Nu het lichamelijk gelukkig weer een heel stuk beter gaat, zijn we onze wandelingen een beetje aan het oppakken. Langzaam bouwen we de kilometers op en hebben we een kleine hoop om in mei de Wandel4daagse van Haarlem te lopen, waar we voor de 4x20km willen gaan.

Ieder weekend proberen we nu één of twee leuke wandeling in te plannen met steeds een paar kilometers extra. Afgelopen zondag stond er ook een wandeling gepland en zeker met het mooie lenteweer moesten we de deur wel uit. Dit keer stond er een rondje gepland van een kleine 15km met een stop bij de ouders van mijn vriend. Tot daar was het 9 km en hebben we heerlijk gewandeld door de bossen en duinen van Santpoort. Echt een prachtige omgeving met steeds weer een ander soort landschap, heerlijk rustig genieten van de natuur en het zonnetje. Het leek wel voorjaar en zelfs met een aardig windje, voelde het nog steeds als lente. Na een uur en drie kwartier kwamen we bij zijn ouders aan, waar we na een drankje weer terug naar huis zouden lopen. Omdat er voor later in de middag regen voorspeld was, zouden we op tijd onze weg vervolgen, maar niets zo veranderlijk als het weer en de regen kwam helaas veel eerder dan verwacht. Nu laten we ons door een beetje regen niet tegen houden, maar het kwam toch wat heftiger uit de hemel vallen dan ons lief was, dus daar eindigde onze wandeltocht en bracht vaders ons naar huis. Ondanks dat hebben we toch weer een aantal kilometers in de benen in plaats van een luie zondag. Dit weekend hopelijk weer een nieuwe kans en een beetje lekker wandelweer.