De plek.

Dit is de plek waar ik mijn eerste kusje van je kreeg, dit is de plek waar we onze eerste gesprekken samen hadden. De plek waar ik jou beter heb leren kennen, de plek waar ik verliefd ben geworden. Dit is de plek die ik zo dankbaar ben. 5 maand zijn we nu verder, en kijk ons nu. Vanaf het moment al gehoopt dat het zo zou gaan lopen, maar nooit verwacht dat het echt zo zou gaan. Dit is een plek waar ik veel naar toe ga, ook gewoon om onze herinneringen weer te laten leven. Zoveel meer herinneringen zijn er ondertussen bij gekomen, niet op die plek. Maar op die plek is het wel allemaal begonnen. Ik begin dan te lachen, en moet denken aan jou, en aan mij. Gewoon wij samen, ik wil niks anders meer. Voor altijd samen, nieuwe herinneringen maken, en later weer aan terug denken, samen. Net als wat ik nu doe. Vanaf dag één heeft hij mijn leven veranderd, positief. Ik hoop dat het voor altijd zo mag blijven, ik wil niet meer zonder hem. Ik hoopt dat hij er net zo over denkt, over mij, over de toekomst, over die plek, maar vooral het gedeelte voor altijd samen.