De positieve effecten van een DSM Label

7 min read · 19 Jun 2018 · 72

En waarom het labelen niet nodig is

“Mijn leven lang loop ik met zware voeten door het leven. Ik mankeer van alles, voel me regelmatig zwaarmoedig, en soms weer even niet. En niemand kon tot nu toe vertellen wat ik mankeerde. Nu weet ik eindelijk wat er ‘mis’ is met me. En vallen de puzzelstukjes op zijn plaats.”

“Ik dacht dat ik gek was, dat ik niet kan genieten van het leven. Dat ik altijd wel iets zie en ervaar waardoor ik de moed verlies. Nu weet ik dat ik klinisch depressief ben, en snap ik het beter.”

“Ik heb altijd al zo’n chaos in mijn hoofd. Nu ik weet dat ik ADHD heb, snap ik beter waarom dat zo is. Kan ik dat beter accepteren dat ik nu eenmaal zo druk ben.”

Loading full article...

Quinta Ansem

7 years ago

Wellicht ook interessant over dit onderwerp.
http://onskantelhuis.nl/2018/03/12/documentaire-crazywise/
Dit is weer een andere manier van tegen 'labels' aankijken.
Eentje die ik ook waard vind om te overwegen, naast de onschuldigende effecten van het universele verklaringsmodel van ons psychisch immuunsysteem.

Quinta Ansem

7 years ago

Wellicht ook interessant over dit onderwerp.
http://onskantelhuis.nl/2018/03/12/documentaire-crazywise/
Dit is weer een andere manier van tegen 'labels' aankijken.

Zilverbloem

7 years ago

Ik kies voor acceptatie en vergeven. Ik heb dan officieel geen diagnose en op dit moment ben ik daar ook niet aan toe. Mijn zoontje heeft ASS volgens de DSM. Ik ben heel erg opgelucht dat hij een diagnose heeft. Hiermee kan ik hem helpen, krijgt hij eerder... Show moreIk kies voor acceptatie en vergeven. Ik heb dan officieel geen diagnose en op dit moment ben ik daar ook niet aan toe. Mijn zoontje heeft ASS volgens de DSM. Ik ben heel erg opgelucht dat hij een diagnose heeft. Hiermee kan ik hem helpen, krijgt hij eerder hulp en kan ik andere uitleggen waarom hij doet zoals hij doet. Niet dat het een garantie is dat andere hem zullen begrijpen of geen commentaar op zijn gedrag leveren maar het is soms net wat makkelijker te accepteren.

Quinta Ansem

7 years ago

Zo begrijpelijk, dat jij blij bent met de diagnose. In een systeem die hiermee werkt en er in geloofd en 'steun of hulp' pas bied bij een 'passende diagnose' is dat ook bijna onoverkomelijk. Blij dat je zoontje hierdoor eerder hulp krijgt. Want uiteindelijk... Show moreZo begrijpelijk, dat jij blij bent met de diagnose. In een systeem die hiermee werkt en er in geloofd en 'steun of hulp' pas bied bij een 'passende diagnose' is dat ook bijna onoverkomelijk. Blij dat je zoontje hierdoor eerder hulp krijgt. Want uiteindelijk gaat het daarom :).
Je zou ook anderen kunnen uitleggen waarom hij doet wat hij doet, vanuit dat universele psychisch immuunsysteem waar ik het over heb. Maar ik begrijp dat dit vanuit de nu geaccepteerde diagnostiek en bijbehorende labels, nog geen logische stap is.

Yvonne

7 years ago

Mooi geschreven en ik ga helemaal met je mee. Tot je het koppelt aan labels. Je schrijft het volgende: "Dit zijn zelfoordelen. Oordelen die de mens zich op de een of andere manier eigen heeft gemaakt, omdat dit is hoe je je behandeld hebt gevoelt, en dat zal... Show moreMooi geschreven en ik ga helemaal met je mee. Tot je het koppelt aan labels. Je schrijft het volgende: "Dit zijn zelfoordelen. Oordelen die de mens zich op de een of andere manier eigen heeft gemaakt, omdat dit is hoe je je behandeld hebt gevoelt, en dat zal wel waar moeten zijn als jouw wereld bestaat uit de gratie van wat je gespiegeld krijgt van je omgeving. Of.. vanwege de waarheid dat de anderen (je ouders) je niet gaven wat je nodig had, omdat ze dat niet deden… (lees, niet konden/kunnen vanwege hun eigen beschadigingen) niet te behappen is, te verpletterend groot was. " Labels kunnen er mijns inziens nou juist voor zorgen, dat kinderen dit niet meer meemaken, omdat er beseft wordt door een label waarom kinderen anders dan gemiddeld reageren/presteren, etc. en dat er rekening mee gehouden kan worden en de juiste begeleiding gegeven kan worden, zodat ze opgroeien tot evenwichtige, gelukkige mensen. Ik werk met kinderen met dyslexie, ADHD en autisme en ben blij dat er labels zijn en ondanks dat wordt er soms nog te weinig rekening gehouden met hun specifieke behoeftes. Bij jou is het label helaas pas laat bekend geworden, waardoor je als kind al negatieve ervaringen hebt opgelopen, die je gevormd hebben. Laten we zorgen dat dit niet meer met de kinderen van tegenwoordig gebeurt.

Quinta Ansem

7 years ago

hai - ik snap je wens. die je mijn inziens verwoord met het volgende: "Labels kunnen er mijns inziens nou juist voor zorgen, dat kinderen dit niet meer meemaken, omdat er beseft wordt door een label waarom kinderen anders dan gemiddeld reageren/presteren, ... Show morehai - ik snap je wens. die je mijn inziens verwoord met het volgende: "Labels kunnen er mijns inziens nou juist voor zorgen, dat kinderen dit niet meer meemaken, omdat er beseft wordt door een label waarom kinderen anders dan gemiddeld reageren/presteren, etc. en dat er rekening mee gehouden kan worden en de juiste begeleiding gegeven kan worden, zodat ze opgroeien tot evenwichtige, gelukkige mensen."
Mijn pleidooi gaat ook over 'begrip' waardoor ouders en begeleiders begrijpen waarom kinderen anders dan gemiddeld reageren/presteren, etc. en dat er rekening mee gehouden kan worden en de juiste begeleiding gegeven kan worden, zodat ze opgroeien tot evenwichtige, gelukkige mensen. Alleen gaat mijn begrip over het begrijpen dat dit een mechanisme is wat bij iedereen zo werkt. Alleen zijn bij sommige mensen (en kinderen) de geactiveerde afweren (of overlevingsmechanismen) meer actiever dan bij anderen. Of is de verdediging tegen de traumatische pijn uit de prille foetus/baby en kindertijd" minder goed ontwikkeld, waardoor deze kinderen meer last blijven ervaren van het steeds 'geraakt' worden waarover ik schrijf. En ik snap dat het krijgen van een 'label' even die opluchting geeft en anderen een gevoel van 'begrip'. Ik denk echter dat als we zien dat dit reageren 'normaal' is, maar wel overactief, we sowieso 'anderen' beter kunnen gaan begrijpen. Mijn boodschap is, er is niets mis met je.. je bent niet kapot en hoeft niet 'gemaakt' te worden. Je hebt alleen last van een wat overactieve 'muur van afweer'. En gezien het feit wat je hebt meegemaakt, absoluut te begrijpen. Want vaak zitten daar ervaringen achter die ons hebben 'gewired' tot hoe we zijn geworden. Dat betekend echter niet, dat je dan zo hoef te blijven als in 'geen keus' hebben. Ik heb geen label gekregen, dan mezelf die van dyslexie gegeven. Door mijn intelligentie is mijn dyslexie nooit erkent, omdat ik voldoende 'coping' heb ontwikkeld. Waar ik last van heb gehad is niet mijn dyslexie, maar van het onbegrip, oordelen en veroordelen van de mensen waar ik van afhankelijk was. Inclusief de mensen op scholen. De kracht van begrip onderschat ik daarom zeker weten niet! Ik kies er echter voor om dit te doen via 'normalisering' van het universele psychisch overlevingsmechanisme van de mens. inplaats van gefragmenteerde labels te plakken, waarbij het steeds weer de vraag is of dat dan wel voldoende 'begrip' kan genereren omdat vaak 1 label de lading niet dekt. Dat maakt dat er mensen rondlopen met een wirwar aan diagnoses en bijbehorende labels. Terwijl er een voldoende kan zijn. vanuit de vraag, wat is je overkomen? en hé.. je hebt daardoor last van een overactieve muur van afweer. Totaal te begrijpen, in mijn boek dan :) http://bit.ly/ZRGCBoek

Publish your guest post instantly!

De positieve effecten van een DSM Label

Send a Gift

🎉 Cheers

🌟 Spotlight Coming soon

🚀 Power up Coming soon

⚡ Boost Coming soon

🎫 Subscription Pass Coming soon

Cheer Quinta Ansem

Choose Your Power-Up

Heart Magnet

Star Multiplier

Booster

View Magnet

Leveler

Go Turbo - Boost Your Post

Choose Your Boosting Goal

Set Your Budget & Target

Configure Website Visit Options

Call to Action Button

Placement Type

Choose Feature Mode

Set Delivery Time

Set Duration and End Date

Order Summary

Join Yoors Premium