De rioolmeermin (5)
‘Wat lief dat je je bed wil delen,’ zegt de zeemeermin. Ze geeft Jayno een kus op zijn wang.
Dat zorgt voor een brede lach op Jayno’s gezicht. Hij voelt zijn wangen gloeien.
Dan wordt er op de deur geklopt. ‘Joehoe, mag ik binnenkomen?’
‘Dat is mijn mama,’ zegt Jayno. ‘Kom snel, onder de dekens!’
‘Wat is dat nou?’ roept Jayno’s moeder verrast. ‘Lig je nu al in bed?’
‘Ja, ik was een beetje moe,’ gaapt Jayno. ‘Mag dat?’
‘Natuurlijk, liefje, ik laat je wel alleen. Welterusten!’
Zodra de slaapkamerdeur weer gesloten is, draait Jayno zich om naar de zeemeermin en vraagt: ‘Heb je zin om te spelen?’ Hij wacht haar antwoord niet af, maar klimt uit bed en trekt zijn speelgoedkast open.
‘Kan je moeder ons dan niet horen?’ fluistert Lara.
‘We kunnen toch zachtjes spelen?’ fluistert Jayno terug.
