Jayno’s moeder krabbelt overeind en doet de gordijnen open. ‘Jeminee, wat een rommel,’ roept ze luid.
Jayno gluurt over de rand van zijn bed. ‘Dat valt toch wel mee?’
Jayno’s moeder kijkt hem boos aan. ‘Je hele kamer ligt vol speelgoed. Ik kan nauwelijks een stap zetten door alle rotzooi. Als je niet zo naar school moest, had ik je alles op laten ruimen. Vooruit, kleed je snel aan.’
‘Maar ik ben nog moe, mama.’
‘En je ging gisteren nog wel zo vroeg naar bed!’
‘Toch ben ik nog heel erg moe, mama. Kan ik niet een dagje school overslaan?’
‘Mooi niet. Aankleden en opschieten!’
Met een diepe zucht schiet Jayno uit bed.
Vanonder de dekens gluurt de zeemeermin in het rond. ‘Is de kust veilig?’ fluistert ze. 
Jayno knikt. ‘Ik moet naar school.’
‘Mag ik met je mee?’ vraagt Lara.


Loading full article...