De sluimerende snacker
Ik zal het maar gewoon zeggen, het hoge woord moet er een keer uit. Ik ben te zwaar. Niet al te veel misschien, maar toch: te zwaar. Er mag zogezegd wel een paar pondjes vanaf. Om dit voor elkaar te krijgen heeft mijn vrouw een drastisch programma ingesteld. Elke dag een uurtje bewegen, wandelen of fietsen bijvoorbeeld. Bovendien worden de maaltijden aangepakt. Verkeerde vetten zijn uit den boze en het snacken in de avond behoort tot het verleden. Het tafelkleedje dat doorgaans ’s avonds een hele last aan schaaltjes en glazen diende te dragen bleef angstvallig leeg. Alleen twee kale glazen water en een roestige schaar. Gevolg: een permanent hongerig gevoel.
Mijn vrouw bewaakt mijn doen en laten nauwkeurig. Elke voetstap in de buurt van de koelkast wordt met argusogen gevolgd, en de smakelijke zaken uit onze kelder haalt zij zelf. Op strategische plaatsen zijn camera’s gemonteerd die het belastend materiaal gaan schieten zodra ze een beweging detecteren.
Dat is nog niet alles. Vandaag kwam ze thuis met een mat. Jawel, gewoon een mat. Ze had die bij de sigarenwinkel op de hoek gehaald.
‘Is dat niet een rare plaats om een mat te halen?’ vroeg ik nog.
Heel goed gedaan weer!
maar ja, kijk, ... ze kent je blijkbaar wel goed ... ;-)
Succes met het afvallen.
Ik bundelde vandaag net allemaal mijn blog over afvallen:
https://yoo.rs/candy.bodycoach/blog/alles-over-afslanken-1516616866.html?Ysid=38328
En alles over bewegen:
https://yoo.rs/candy.bodycoach/blog/tips-om-te-bewegen-1516615799.html?Ysid=38328